[เถรี]

ญาติโยมมาเยอะกว่าที่คิด แสดงว่าไม่มีอะไรจะทำ ก็เลยมานั่งทรมานตัวเองเล่น ๆ เรื่องพวกนี้ต้องบอกว่า เป็นสามัญสำนึกในการที่ทุกคนต้องการความดี เพียงแต่ว่าความดีนั้นเราจะแสดงออกอย่างไรให้เห็นได้ชัดเจน ก็ต้องเป็นเรื่องของการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา

ให้ทาน อย่างเช่นว่าเราใส่บาตร ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์และสัตว์ที่ตกทุกข์ได้ยาก รักษาศีลก็มีการสมาทาน ภาษาชาวบ้านบอกว่าขอศีล แต่พอขอศีลเมื่อไร พระไม่ให้ พระให้สมาทานศีล คำว่าสมาทานก็คือศึกษาว่าศีลเป็นอย่างไร ต้องปฏิบัติอย่างไร แล้วก็ทำตาม

คราวนี้เราขอศีล ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามิ แล้วแต่ว่าขอหลายคนหรือขอคนเดียว พระก็ไม่ให้ศีลอีก พระให้สิกขาบท สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ เธอจงศึกษาข้อกำหนดนี้นะ ขอศีลแต่ให้สิกขาบท ก็คือถ้าฟังบาลีไม่ออกก็หมดเรื่อง ฟังบาลีออกแล้วจะงง ๆ ว่า ทำไมขออย่างหนึ่งแล้วให้อีกอย่างหนึ่ง ?