[เถรี]

“พระกาญจน์ท่านก็ออกจากวัดไป อาตมาก็โทรหาเจ้าคณะอำเภอกับพระครูวิสุทธิ์ ทั้งสองรูปมาตอนกลางคืนเลย ท่านบอกว่า “ท่านอาจารย์..ผมว่าท่าจะไม่ค่อยดีนะ” “ใช่ครับ ผมดูท่าว่าจะไม่ดี ท่านเหมือนกับไม่เต็ม ทำอย่างไรจะให้ท่านไปพ้น ๆ ทองผาภูมิเราไปก่อน ?” เจ้าคณะอำเภอท่านบอกว่า “คงต้องใช้ตำรวจทหารจัดการ” ก็เลยโทรไป ปรากฏว่าทางทหารเขามาช่วยเอาตัวออกนอกพื้นที่ หายไป ๒ ปีก็กลับมาใหม่

กลับมาคราวนี้ต้องบอกว่า เป็นความเฮงของท่านวันชัย เพราะว่าเขาย้อนกลับไปที่วัดโชคผาสุกิจ ซึ่งพระครูวิสุทธิ์ท่านอยู่ประจำ พอเจอท่านวันชัย ท่านก็ยิงเลย ใช้ปืนลูกซองไทยประดิษฐ์ ซัดตูมเข้าไปให้ ๙ เม็ดเต็ม ๆ ตอนที่ไปงานศพท่านวันชัย ยังปรารภกับพระครูวิสุทธิ์ว่า “ท่านตั้งใจยิงคุณนะ” ท่านบอกว่า “ใช่ครับ เขาบอกตำรวจเลยว่า เจอใครก็ยิง”

ตำรวจเขาจับสึกแล้วดำเนินคดี แต่ที่เสียดายคือท่านวันชัย อายุ ๕๓ ปี พรรษา ๓๓ คือบวชตั้งแต่เป็นเณร แล้วอีกนานเท่าไรกว่าเราจะได้พระพรรษา ๓๓ มาอีกสักรูปหนึ่ง ? ญาติโยมให้ความศรัทธามาก เพราะว่าบวชตั้งแต่เป็นเณร งานศพมีโยมไปเป็นพันเลย ทั้ง ๆ ที่เป็นพระลูกวัดธรรมดา”