[เถรี]

ลำดับต่อไป ถ้าท่านสามารถสร้างมโนมยิทธิให้เกิดขึ้นกับตนเองได้ ก็ให้ยกจิตขึ้นไปสวดมนต์หรือสวดพระคาถาถวายพระบนพระนิพพาน สภาพจิตของเราถ้ายังมีงานให้ทำอยู่ ก็จะไม่เคลื่อนไม่คลายจากสภาพของพระนิพพาน ทำให้เราสามารถเกาะพระนิพพานได้นานขึ้น ไม่เช่นนั้นด้วยความละเอียดของพระนิพพาน กับความหยาบสภาพจิตของเราซึ่งเข้ากันได้ยาก บางทีไม่ทันที่จะคิด เราก็หลุดตกลงมาข้างล่างเสียแล้ว

ดังนั้น การที่เรายกจิตขึ้นไปสวดมนต์หรือสวดพระคาถาถวายพระท่านข้างบนนั้น จิตมีสภาพจำว่างานยังไม่หมด ในเมื่องานยังไม่หมด ยังสวดมนต์หรือสวดพระคาถาไม่จบครบตามที่ต้องการ สภาพจิตก็จะไม่เคลื่อนไม่คลายออกมา ทำให้เรามีความเคยชินสามารถเกาะอยู่กับพระนิพพานได้นานมากขึ้น ต่อไปสภาพที่เคยชินกับความสะอาด สว่างผ่องใสที่ปราศจากกิเลสของพระนิพพาน ถ้าทรงใจของเราอยู่ได้นาน ๆ เราก็สามารถที่จะเข้าถึงความหมดกิเลสโดยอัตโนมัติ ในลักษณะของเจโตวิมุตติ ก็คือใช้สมาธิ ใช้สมาบัติในการข่มกิเลส แต่เราไม่ต้องใช้กำลังมากในการข่มกิเลส เพราะเรายกจิตไปอยู่ที่พระนิพพานเลยทีเดียว

ลำดับสุดท้ายในการสวดมนต์หรือสวดพระคาถานั้น ส่วนที่จะก่อเกิดประโยชน์อย่างมหาศาลก็คือ ถ้าเราสามารถแปลได้ บทสวดมนต์ทั้งหลายก็คือคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั่นเอง เราก็นำเอาพระธรรมนั้นมาปฏิบัติในชีวิตประจำวันของเรา จนกระทั่งเกิดผลขึ้นมา ก็เท่ากับว่าเราสำเร็จสัมฤทธิ์ผลในหัวข้อธรรมต่าง ๆ ทั้งหลายเหล่านั้น โดยเฉพาะในส่วนที่ทุกท่านปรารถนาก็คือ สามารถก้าวล่วงจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานได้