[นิพนธ์]

ผมมีโอกาสไปฝึกมโนมยิทธิ ขณะที่กำลังฝึก ครูผู้ฝึกให้เราเอาจิตพุ่งขึ้นไปที่พระนิพพานโดยให้พุ่งไปที่ทิศใดก็ได้สักระยะหนึ่ง ผมได้ทำตามที่ครูท่านชี้แนะ ขณะที่เอาจิตพุ่งไปยังทิศเบื้องหน้าสักระยะ ความรู้สึกเหมือนรูปร่างของจิตเราจะหายไป มันเหมือนกับกลายเป็นส่วนหนึ่งของพระนิพพาน รู้สึกเหมือนไม่ว่าตรงไหนก็เป็นพระนิพพาน แต่เรายังรู้สึกตัวอยู่ แต่มันเหมือนกับจิตเรากลืนกับพระนิพพานรวมเป็นอันเดียวกัน รู้สึกมีความสุข สงบ อย่างประหลาด เป็นสภาวะที่มองไม่เห็นกายหรือแม้แต่จิต แต่มีความรู้สึกว่าอยู่ตรงนั้น ทั้ง ๆ ที่เคยคิดว่าพระนิพพานอยู่ในใจ แต่ไม่ใช่เพราะจิตเรากลายเป็นส่วนหนึ่งของพระนิพพาน ไม่ทราบว่าผมทำมโนมยิทธิได้ถูกต้องหรือไม่ครับ หรือว่าเป็นอุปาทานครับ กราบเรียนถามเพื่อความเข้าใจจะได้ปฏิบัติได้ถูกต้องครับ

กราบขอบพระคุณในความเมตตาอย่างสูง