[เถรี]

ใครที่บอกว่าเป็นโรคนอนไม่หลับ ให้ทำงานทั้งวันแบบอาตมา จะไม่หลับเฉย ๆ แต่สลบไปเลย ก็คือประเภทว่าหัวถึงหมอน "พุท" ไม่ทันจะ "โธ" ก็ไปแล้ว ถ้าวันไหนเจ็บไข้ได้ป่วยซ้ำเข้าไปด้วย บางทีก็สติขาด หลับแบบชาวบ้านทั่วไปเลย ถ้าสติไม่ขาด หลับอยู่จะรู้ว่าตัวเองหลับ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นค่อยคลายสมาธิออกมารับรู้ ถ้าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเราก็กลับเข้าไปสู่จุดเดิม เพื่อให้ร่างกายได้พักผ่อน แต่ถ้ามีอะไรที่ต้องปฏิสัมพันธ์ด้วย ก็คลายสมาธิออกมาให้ร่างกายพูดได้ ไม่อย่างนั้นถ้าเข้าสมาธิลึกเกินไปจะแข็งเป็นหิน..พูดไม่ได้

เพราะฉะนั้น..พระปฏิบัติมักจะต้องล็อกประตู ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวลูกศิษย์เข้าไปเจอ คิดว่าอาจารย์ตายแล้วจะหามไปเผา อาตมาโดนไปทีหนึ่ง..เข็ด เขาช่วยกันเอาน้ำร้อนกะละมังใหญ่ ๆ เอาผ้าขนหนูจุ่มน้ำร้อนแล้วถูเป็นการใหญ่ เพื่อให้ฟื้น เขาบอกว่าเย็นไปหมดทั้งตัว แข็งไปหมดแล้ว ทีนี้พอโดนถูมาก ๆ ลืมตาขึ้นมาก็แสบไปทั้งตัว