[เถรี]

เราจะได้รู้ว่าสมาธิจิตนั้น ถ้าฝึกฝนถึงระดับจริง ๆ การควบคุมร่างกายก็เป็นเรื่องง่าย เพราะว่าการควบคุมใจเป็นเรื่องที่ยากกว่า โดยเฉพาะการคุมใจของเราไม่ให้ปรุงแต่งไป รัก โลภ โกรธ หลง ทำอย่างไรเราจะสำรวม ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เพาะสร้างกำลังไว้ให้เพียงพอในการสู้กับกิเลส

ไม่ใช่ปฏิบัติธรรมมาเมื่อไร ก็รั่วหายหมด ยกหนอ...ย่างหนอ...เหยียบหนอ ครึ่งชั่วโมง พุทโธบ้าง พองยุบบ้าง นะมะพะทะบ้าง สัมมาอะระหังบ้าง อยู่อีกครึ่งชั่วโมง สลับไปสลับมา วันนี้ได้สองชั่วโมง เดี๋ยวไปนั่งเล่นไลน์สักครึ่งวัน ก็รั่วเกลี้ยง..! ทำมา ๒ ชั่วโมง ใช้ไป ๖ ชั่วโมง กำลังถึงได้ไม่พอตัดกิเลสสักที