[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "จังหวัดนครราชสีมาเป็นจังหวัดที่มีอำเภอมากที่สุดในประเทศไทย ทางราชการจะแยกเป็น ๓ จังหวัดแต่ไม่มีใครยอมแยก เพราะเขาบอกว่ากลัวจะไม่ได้เป็นลูกย่าโม ถ้าเป็นอาตมาก็จะอาศัยอนุสาวรีย์ย่าโมเป็นศูนย์กลาง แล้วก็ตัดแบ่งแบบขนมเค้ก ๓ ชิ้นเลย พูดง่าย ๆ คือสร้างซูเปอร์ไฮเวย์ ๘ เลนผ่าทะลุไปเลย กลายเป็น ๓ จังหวัด เท่านี้ก็แบ่งได้แล้วไม่ต้องมีปัญหา แต่เนื่องจากว่าคนที่คิดง่าย ๆ อย่างอาตมาไม่มี มีแต่คิดยาก ๆ กัน ไหน ๆ อยากจะเป็นลูกย่าโมแล้วก็เอา ทุกคนได้เป็นหมด ชื่อเดิมก็นครราชสีมา ชื่อสองก็จังหวัดสุรนารีอะไรก็ว่าไปเลย

นครราชสีมา นคร แปลว่า เมือง ราช แปลว่าพระราชา สีมา แปลว่าขอบเขต เมืองที่อยู่ในขอบเขตพระราชอำนาจของพระราชา แต่อาตมาได้ยินนักวิชาการเขาฟุ้งซ่าน บอกว่านครราชสีมาก่อนหน้านี้ชื่อคอนราชสีห์มา นายพรานล่าราชสีห์ได้แล้วก็สะพายมา แสดงว่าต้องแข็งแรงมาก มีคนไปเจอถามว่า “คอนหยังมา ?” คือแบกอะไรมา นายพรานตอบว่า “คอนราชสีห์มา” รู้สึกว่าเข้าใจคิดดี แต่..บ้าชัด ๆ..!

แบบเดียวกับท้าวสุรนารี สุระ แปลว่า กล้าหาญ นารี แปลว่า ผู้หญิง ท่านท้าว คือ ผู้หญิงที่มียศมีตำแหน่ง เป็นผู้หญิงที่มีความกล้าหาญมาก แต่มีคนไปตีความว่าคุณหญิงท่านเอาสุรานารีไปมอมทหารลาว ก็เลยเรียกว่าท้าวสุรานารี กลายเป็นสุรนารีทีหลัง ช่างคิดไปได้เหมือนกันนะ

แต่คุณหญิงท่านจริง ๆ ท่านชื่อ โม้ ไม่ใช่ชื่อโม คำว่าโม้นี่ภาษาอีสาน แปลว่า ยิ่งใหญ่ คือคุณหญิงใหญ่ คราวนี้พอคนภาคกลางไม่เข้าใจ เลยเรียกกร่อนเป็นคุณหญิงโม เดี๋ยวความเคยชินก็จะกลายเป็นคุณหญิงแตงโมไปอีก พอได้ยินว่าโมคำเดียวนึกว่ากร่อนมาจากแตงโม แล้วก็จะมีคนเรียกเพี้ยนเป็นคุณหญิงภัทรธิดาไปอีก..ไปกันเรื่อย

เรื่องของชื่อบ้านนามเมืองหรือว่าชื่อคนก็ตาม นาน ๆ ไปก็จะเปลี่ยน สมัยอาตมาเด็ก ๆ เขาเรียกโคกอีหอม พอมาระยะหลังเห็นว่าหยาบคาย ก็เปลี่ยนเป็นโคกยายหอม คราวนี้คำว่าโคกไม่ไพเราะ เปลี่ยนเป็นดอน กลายเป็นดอนยายหอม ทางด้านประเวศ มีนบุรี มีคลองไอ้โส ในเมื่อเป็นคลองไอ้โสนาน ๆ เข้าเป็นคลองตาโส ไอ้โสอยู่นานไปก็แก่กลายเป็นคลองตาโส นี่ก็ไปได้เรื่อยเหมือนกัน"