[เถรี]

ถาม : ขอกราบเรียนถามวิธีการปฏิบัติสู่การเป็นพระโสดาบันครับ
ตอบ : การปฏิบัติธรรมเพื่อความเป็นพระโสดาบัน มีหลักใหญ่ ๆ อยู่ ๕ ข้อ
ข้อที่ ๑ เคารพพระพุทธเจ้าจริง ๆ
ข้อที่ ๒ เคารพพระธรรมจริง ๆ
ข้อที่ ๓ เคารพพระสงฆ์จริง ๆ คำว่า เคารพจริง ๆ ก็คือไม่ล่วงเกินด้วยกาย ด้วยวาจาด้วยใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง
ข้อที่ ๔ รักษาศีลทุกสิกขาบทให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ตามฐานะของตน
ฆราวาสศีล ๕ อุบาสกอุบาสิกา ศีล ๘ สามเณร ศีล ๑๐ พระภิกษุสงฆ์ ศีล ๒๒๗ ภิกษุณีสงฆ์ ศีล ๓๑๑
ข้อสุดท้าย มีความรู้สึกตัวอยู่เสมอว่าเราจะต้องตาย ถ้าตายเราขอไปพระนิพพานแห่งเดียว

คราวนี้ถ้ารู้สึกว่า ๕ ข้อมากไป อาตมาลดราคาให้ ต่อรองกันได้ รวบพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นหนึ่งเดียว ก็คือเคารพคุณพระรัตนตรัยจริง ๆ ตั้งใจรักษาศีลทุกสิกขาบทให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ ท้ายสุดมีความรู้ตัวอยู่เสมอว่าเราจะต้องตาย ตายแล้วขอไปพระนิพพาน ถ้าสามข้อยังมาก ลดเหลือข้อเดียวก็ได้ คือเรารักษาศีล เพราะเราเคารพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เรารักษาศีล เพราะเราจะไปพระนิพพาน

คราวนี้การที่เรารักษาศีล รู้ได้อย่างไรว่าบริสุทธิ์บริบูรณ์ ? ก็คือเราไม่ละเมิดศีลด้วยตัวเอง ไม่ยุยงส่งเสริมผู้อื่นให้ละเมิดศีล ไม่ยินดีเมื่อผู้อื่นละเมิดศีล อย่างเช่นว่าเราไม่ฆ่าสัตว์ด้วยตัวเอง เห็นมดมา กัดฟันไว้ ไม่ทำอันตราย แต่บางท่านก็เรียกลูกเรียกหลานเรียกคนใช้ เอายามาฉีดหน่อย อันนี้ถือว่ายุยงส่งเสริมผู้อื่นละเมิดศีล อุตส่าห์ห้ามปากห้ามคำห้ามใจตัวเอง ไม่เรียกคนอื่นเขามาทำ

คนใช้มองเห็นมดเดินเป็นทาง คว้ายามาฉีด เออ...มันน่าทำนานแล้ว อันนี้ยินดีในขณะที่ผู้อื่นละเมิดศีล ถ้าสามารถทำได้จนไม่ละเมิดด้วยตนเอง ไม่ยุคนอื่นทำ ไม่ยินดีเมื่อคนอื่นทำ ก็มั่นใจได้ว่าความเป็นพระโสดาบันอยู่ใกล้แค่นิดเดียว