พระอาจารย์เล่าถึงการเดินทางไปทิเบตให้ฟัง "ไปเมืองจีนมา แต่ละคนรักส้วมเมืองไทยไปตาม ๆ กัน ที่นั่นต้องทำธุระไปก่อน ถึงเวลาที่เหมาะสมถึงจะมีน้ำราดให้ เวลาไม่เหมาะสมก็กองคาอยู่อย่างนั้นแหละ
ตรงที่พักรถจากชิงไห่ ขนาดคนจีนด้วยกันยังไม่ยอมเข้า เขาก็เลยฉี่ไว้ตรงด้านนอกจนท่วมทางเดิน อาตมาก็สงสัยว่าส้วมข้างในน่าเกลียดน่ากลัวขนาดไหน ก็เลยเดินเข้าไปดู ปรากฏว่าเป็นหลุม ๆ เรียงกันเฉย ๆ ไม่มีอะไรกั้นเลย เป็นห้องใหญ่ ๆ แล้วก็หลุมใครหลุมมัน ใครจะทำธุระก็ไปนั่งเอา เข้าไปทั้งข้างซ้ายข้างขวาเหมือนกันหมด ขนาดอาม่า ๒ คน วิ่งอ้วกออกมาเลย โอ้โฮ...นี่ขนาดคนจีนด้วยกันนะ
แต่อาตมาไปทำธุระมาเสร็จแล้ว..! ไม่กล้าถ่ายรูปมาให้พวกเราดู กลัวว่าพวกเรารับไม่ได้ ก็เลยได้แต่ไปทำธุระเฉย ๆ รู้เลยว่าอสุภกรรมฐานที่ฝึกมาได้ใช้งานจริง ๆ ถ้าใช้ไม่ได้นี่ต้องวิ่งอ้วกออกมาเหมือนกับอาม่า ๒ คนนั้น เพราะว่า สี กลิ่น รส มีครบเลย...!
ที่พระราชวังโปตาลานั้นข้างนอกดูดีมากเลย แต่ว่าพอเข้าไปข้างในก็เป็นรางยาว ๆ แล้วก็นั่งหันก้นใส่กัน แต่ว่าของโปตาลายังดี ยังมีประตูปิด เป็นของที่ทำมาแต่โบร่ำโบราณแล้วเขาก็ใช้กันจนปัจจุบัน ถ้าทำให้ดีก็ได้นะ แต่ดีแค่ไหนเขาก็ใช้แบบนั้นแหละ ก็คือเขากดน้ำไม่เป็น ถึงเวลาก็ถ่ายซ้ำ ๆ กันไว้ ใครรู้วิธีก็ไปกดน้ำเองแล้วกัน"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-06-2017 เมื่อ 03:48
|