[เถรี]

"ตอนช่วงสร้างสมเด็จองค์ปฐมองค์ใหญ่ที่วัดท่าซุง หมอนพพรมาปรึกษาว่า เป็นครั้งแรกที่จะมีพระรูปสมเด็จองค์ปฐมปรากฏขึ้นในโลก ก็ควรที่จะหาวัตถุที่มีราคาที่สุดเท่าที่เราหาได้มาสร้าง อาตมาถามหมอว่าหมอจะใช้อะไร ? “ทองคำครับ ผมไปถามช่างมาแล้ว บอกว่าใช้ประมาณตันครึ่ง” ก็ถามแล้วหมอจะหาอย่างไร ? หมอบอกว่า “ขอทองคำของหลวงพี่นั่นแหละ” แล้วท้ายสุดก็เอาแผนที่ทหารมาอาตมา ก็ทำเครื่องหมายให้ว่าอยู่ตรงนี้

หมอนพพรหายไป ๒ วัน กลับมาถึง “โอ้โฮ...หลวงพี่ มีมากมหาศาลจริง ๆ ครับ” “อะไรวะหมอ อาตมาขนาดแข็งแรง ๆ วิ่งไปนี่ ๒ วันเต็ม ๆ นะ หมอไปอย่างไร ๒ วันกลับมาแล้ว ?” หมอนพพรเคยโดนอาตมาลากเข้าป่าชนิดตะคริวกินมาแล้ว แกเดินอย่างไรก็ไม่ทันอาตมาหรอก อย่าว่าแต่วิ่ง หมอเขาว่า “ผมเป็นผู้บังคับกองพันครับ ผมมีสิทธิ์สั่งเฮลิคอปเตอร์ออกได้ ขีดเส้นให้เขาบินผ่านตรงนั้น แล้วผมเอาเครื่องวัดแร่วัด เข็มตียันเกจ์เลยครับ” นั่นขนาดวัดจากกลางอากาศนะ

ก็เลยบอกว่า "ถ้าอย่างนั้นหมอไปวางแผนมาแล้วกัน ในเมื่อเป็นผู้บังคับกองพัน มีทหารอยู่ในมือ ถ้าทหารแข็งแรงเต็มที่ คนละ ๓๐ กิโลกรัมน่าจะแบกไหว ก็ต้องเอาทหารไปอย่างน้อย ๕๐ คน " หมอหายไปเป็นอาทิตย์เลยคราวนี้ กลับมาบอกว่า “คงทำไม่ได้แล้วครับหลวงพี่” ถามว่าทำไม ? “๕๐ คนนี่ต่างคนต่างถือปืน ไม่มีใครฟังผมหรอก” โดยเฉพาะถ้าอาตมาไปนี่ซวยเลยนะ เพราะถ้าบอกว่าเอาแค่ไหนคือเอาแค่นั้น แล้วถ้าคนอื่นเขาโลภอยากได้ ประเภทหยิบใส่กระเป๋ามาสักกำสองกำ เจ้าที่เขาไม่ได้เล่นงานพวกนั้นหรอก เขาจะเล่นงานหัวหน้าคณะคืออาตมาก่อน ท้ายสุดต้องยกเลิกโครงการไป"