[เถรี]

ในเมื่อตื่นขึ้นมา รู้จักแสดงพลัง รู้จักช่วยเหลือซึ่งกันและกัน นี่เป็นสิ่งที่พระพุทธศาสนาเราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมี เพื่อความยืนยงสถาพรของพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นศาสนาคู่กับชาติไทยของเรามาแสนนาน เพราะฉะนั้น...ถ้าหากว่าเราไม่ขาดสติ รู้จักแยกแยะผลดีผลเสียที่เกิดขึ้น เลือกทำในสิ่งที่เกิดผลดีต่อพระพุทธศาสนา ไม่เปิดโอกาสให้ความขาดสติมาครอบงำ จนกระทั่งเราต้องทำผิดทำพลาด ไปเข้าทางที่ผู้ก่อการร้ายเขาต้องการ

ก็แปลว่าหากมีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นอีก เราก็ต้องแสดงพลังและแสดงออกให้รู้ว่า เราก็โกรธเป็นแค้นเป็น แต่เราไม่ขาดสติ แสดงให้เขาเห็นว่า ชาวพุทธของเรามีความสามัคคีกลมเกลียว เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน คนไหนเจ็บทุกคนเจ็บด้วย คนไหนตายเหมือนคนที่เรารักที่สุดตายด้วย ถ้าเราสามารถทำได้อย่างนี้ ศาสนาของเราจะมั่นคง ไม่มีใครมาเบียดเบียนได้

ฉะนั้น...การที่ท่านทั้งหลายจะมีสติตั้งมั่น มีปัญญามองเห็นว่าสิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควรในวิกฤตต่าง ๆ นั้น จำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องเริ่มจากอานาปานสติ คือลมหายใจเข้าออก โดยเฉพาะอย่างน้อยที่สุด ต้องเข้าให้ถึงปฐมฌานละเอียด จะได้มีกำลังในการระงับยับยั้ง ไม่ให้ รัก โลภ โกรธ หลง นำทาง มีส่วนของสมาธิไปเสริมให้เกิดปัญญา แก้ไขปัญหาต่าง ๆ ทั้งทางโลกทางธรรม ให้ออกมาได้ดีที่สุด เหมาะสมกับสถานการณ์นั้นอย่างที่สุด ก็แปลว่าท่านทั้งหลายจะละทิ้งการปฏิบัติสมาธิภาวนาไม่ได้ และโดยเฉพาะต้องทำให้เกิดผลจริง ๆ