[เถรี]

สนทนากับพระ "ตอนนี้ผมไม่มีเวลาจะไปธุดงค์แล้ว กลายเป็นว่าเรื่องสนุก ๆ ที่ได้ทำก็ไม่ได้ทำ เวลานอนในป่ามีความสุขมาก รู้สึกว่าตัวเราก็แค่นี้ ถ้าตายก็ไปอยู่กับพระดีกว่า อารมณ์ใจเหลืออยู่หน่อยเดียวเท่านั้น

บางเวลาพอกำลังใจรวมตัวเข้า ก็จะมุ่งไปทางเดียว ไม่เอาอย่างอื่นเลย แม้กระทั่งเรื่องไม่ดียังไม่อยากจะคิด พอนานไป ๆ ส่วนของอกุศลกรรมจะลดน้อยถอยลง กุศลกรรมมากขึ้น ๆ ทำให้เรามีความกล้าในการตัดสินใจ ในการคิด ในการพูด ในการทำ ก็จะมุ่งไปในด้านดีมากกว่า ถึงเวลานั้นอะไร ๆ ก็รั้งไม่อยู่แล้ว แบบเดียวกับพระพุทธเจ้าเสด็จออกบวช ขนาดลูกชายเพิ่งจะคลอดก็ทิ้งแล้ว ไปก่อน...เอาตัวให้รอดก่อน เดี๋ยวกลับมาจะได้ช่วยเขาให้รอดได้ไปด้วย"