[เถรี]

ทุกครั้งที่บ้านของพระองค์ มีเสียงอึกกระทึกวุ่นวาย ที่เกิดขึ้นจากการสั่งงานในบ้านของหัวหน้าบริวาร พระองค์มักชอบดำเนินหลบเสียงอึกกระทึกอื้ออึง ไปในป่าหลังบ้านแต่ลำพังพระองค์เดียวเสมอ พระองค์ทรงดำเนินไปเรื่อย ๆ ห่างไกลจากที่ไร่ ที่สวน และหมู่บ้าน เข้าถึงป่าโปร่งอันเป็นที่เงียบสงบ จิตของพระองค์ก็สงบวิเวก

เมื่อจิตของพระองค์สงบวิเวก พระองค์ก็จะทรงประทับนั่งลงตามโคนไม้ในท่านั่งปรกติ จิตก็ตั้งมั่น สงบเป็นสมาธิ และทรงแลเห็นรุกขเทวดาที่สิงสถิตตามต้นไม้ จากสมาธิจิตอันบริสุทธิ์ของพระองค์ บางครั้งพระองค์ทรงเห็นว่าองค์เองอยู่ในเพศสามเณรบ้าง อยู่ในเพศบรรพชิตบ้าง แต่ครั้งนั้นพระองค์ยังทรงพระเยาว์อยู่ จึงยังไม่เข้าใจในเรื่องเหล่านี้ดีนัก (หรือท่านจะเข้าใจไม่อาจทราบได้ เนื่องจากท่านมีสมาธิจิตสูง) และเมื่อพระองค์ทรงดำเนินไป หรือทรงดำเนินกลับจากป่า มักจะมี ไก่ป่า นก กา บินตามพระองค์ท่านไปเสมอ ๆ ด้วยได้รับกระแสความเมตตาของพระองค์ท่าน

พระองค์มักจะได้พบกับพระสงฆ์สัญจรจาริกธุดงค์ มาปักกลดพักแรมอยู่ ณ บริเวณป่าโปร่งนั้นเสมอ ๆ พระองค์ทรงเห็นภาพนี้จนเคยชิน รุ่งเช้าพระสงฆ์รุกขมูล จะเดินออกจากชายป่ามารับอาหารบิณฑบาต ในหมู่บ้านของพระองค์เสมอ ๆ บางทีก็มีพระสงฆ์รุกขมูลมาจากที่อื่น พระองค์ทรงพบเห็นบ่อย ๆ ณ ที่บริเวณแห่งนั้น ซึ่งเป็นที่เงียบสงบ ห่างไกลผู้คน ไม่พลุกพล่าน และพระสงฆ์รุกขมูลสามารถเดินมาบิณฑบาตโปรดสัตว์ ในหมู่บ้านท่าข่อยได้สะดวก เพราะไม่ห่างไกลจากหมู่บ้านนัก ที่บ้านของพระองค์พระชนก-ชนนีของท่าน ออกใส่อาหารบิณฑบาตตอนเช้าพระสงฆ์ทุกวันมิได้ขาด ไม่เลือก ไม่เจาะจงพระสงฆ์ บางครั้งพระองค์ก็ทรงร่วมใส่อาหารบิณฑบาตด้วย