[หยาดฝน]

ในเมื่อพระสงฆ์มีมากขึ้น ออกจาริกเผยแผ่พระพุทธศาสนามาก ก็ยังไม่มีกำหนดให้จำพรรษา พรรษาแรกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นเป็นการจำพรรษาโดยไม่ตั้งใจ เพราะว่าอยู่ฝึกฝนขัดเกลาปัญจวัคคีย์ทั้งห้าอยู่เฉพาะที่เดียว เท่ากับเป็นการจำพรรษาไปในตัว แต่ว่าในช่วงนั้นคำว่าจำพรรษายังไม่มีอยู่ในพระภิกษุสงฆ์ในพระพุทธศาสนา พระสงฆ์ก็ยังจาริกไปตามเขตคามต่าง ๆ เพื่ออบรมสั่งสอนกุลบุตรและผู้ที่เลื่อมใสศรัทธา

แต่ว่าค่านิยมของนักบวชในสมัยนั้น หลายศาสนาที่มีมาก่อน โดยเฉพาะศาสนาเชน ซึ่งถ้าไม่เข้าใจว่า "เชน" หรือ "ไชนะ" เป็นศาสนาอะไร ก็พูดง่าย ๆ ว่าเป็นศาสนาของนักบวชแก้ผ้า เพราะว่าเป็นบุคคลที่เห็นว่าแม้แต่เสื้อผ้าอาภรณ์ก็เป็นกิเลส บุคคลที่ละกิเลสควรที่จะละทิ้งทุกอย่าง แม้แต่วัตถุภายนอกอย่างเสื้อผ้าก็ไม่เอา เขามีการปฏิบัติที่เคร่งครัดมาก โดยเฉพาะในช่วงฤดูฝนสามเดือนจะอยู่ประจำที่ รับฟังคำสอนจากศาสดา หรือว่าจากนักบวชอาวุโสที่ได้รับการแต่งตั้งจากศาสดาของเขา

ในเมื่อศาสนาทั้งหลายเหล่านี้มีมาก่อนพระพุทธศาสนานานมาก ทำให้ชาวบ้านทั้งหลายกำหนดจดจำว่า ในช่วงพรรษาคือฤดูฝน นักบวชจะต้องอยู่ประจำที่ใดที่หนึ่ง ไม่เดินทางไปไหน ในเมื่อนักบวชในพระพุทธศาสนาของเรายังเดินทางอยู่ จึงได้รับคำตำหนิติเตียน