[ป้านุช]

"...คำว่าความดีนี้มีความหมายกว้างมาก ความดีคือปฏิบัติอะไรที่ไม่มีความโลภ ไม่มีความโกรธก็เป็นความดี คำว่าไม่มีความโลภ ไม่มีความหลงนี่ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ทำมาหากินอย่างสุจริต การทำมาหากินตามหน้าที่ เมื่อเกิดขึ้นมาก็ต้องทำมาหากินเลี้ยงชีพ

พอมีครอบครัวก็ต้องเลี้ยงดูให้ดี ให้อยู่ไม่เป็นภาระต่อสังคม เป็นความดีแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นความโลภ ความต้องการในสิ่งที่จำเป็น ก็ต้องปฏิบัติต้องทำมาหาเลี้ยงชีพให้เหมาะสม แต่ทำอย่างสุจริต คือไม่ไปโกง ไม่ไปเอาเปรียบเขาอย่างผิดกฎหมายและผิดศีลธรรม

อันนี้ก็เป็นความดี ถ้าบอกว่าจะปฏิบัติความดีไม่มีความโลภ ก็เลยไม่ทำงานอะไรเลย เพราะว่า ถ้าทำงานเท่ากับต้องไปหากินก็ต้องหาเงินหาของ อาจจะต้องไปซื้อขาย ค้าขาย ถ้าไปตีความว่า ค้าขายนี่นะไม่ใช่ความดี เพราะคนที่ขายของซื้อของ ซื้อของมาขายก็ต้องมีกำไร

การมีกำไรนี้กลายเป็นความโลภไป ก็ไม่ได้ ไม่ใช่ คือค้าขายอย่างสุจริตไม่หน้าเลือด แต่ให้มีกำไรตามระเบียบก็โอเค ทำอย่างสุจริตนี่เป็นความดี ถ้าเราไม่ทำงาน มาตีความว่าการค้าขาย แม้จะสุจริตก็ไม่ใช่การละความโลภ เป็นการแก้ตัวว่าขี้เกียจไม่ทำงานทำการ แล้วก็อ้างตัวว่าเป็นคนดีไม่โลภ

แต่แต่ละคนเกิดมาต้องมีหน้าที่ คือมีวิบากมาให้ทำอะไรมาในชาติก่อน แล้วก็ทำอะไรในตอนต้นของชาตินี้อย่างไร ก็ได้รับผลอย่างนั้น แต่ว่าถ้าเราไปอ้างอีกทีว่าการทำมาหากิน แม้จะสุจริตนี่น่ะเป็นการโลภ แล้วก็แก้ตัวเป็นการแก้ตัวในความขี้เกียจของตน

อันนี้ก็เป็นสิ่งที่ไม่ใช่ความดีที่จะมีความขี้เกียจ ต้องมีความขยันหมั่นเพียร แต่ความขยันหมั่นเพียรนี้ ทำอย่างสุจริตแล้วก็มีคุณค่าในทางโลก ในทางเศรษฐกิจ การทำงานด้วยความสุจริต ด้วยความบากบั่นนี้ มีคุณค่าที่จะหากินได้

ฉะนั้น ถ้าทำงานด้วยความขยันก็เป็นพลังอย่างหนึ่งที่จะทำให้สามารถหาอาหารมาเลี้ยงชีพ มีพอเลี้ยงตัว..."