ดูแบบคำตอบเดียว
  #5  
เก่า 06-11-2017, 08:32
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,371
ได้ให้อนุโมทนา: 150,708
ได้รับอนุโมทนา 4,397,054 ครั้ง ใน 33,960 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

"สิ่งทั้งหลายเหล่านี้เราต้องนึกตรึกตรองอยู่เสมอ แค่หลักการปฏิบัติเบื้องต้นคืออิทธิบาท ๔ ฉันทะ ยินดีและพอใจที่จะกระทำแล้ว วิริยะ ความพากเพียรมีเพียงพอหรือไม่ ? ถ้าถามว่าต้องเพียรระดับไหน ? ระดับที่โบราณบอกว่า ฝนทั่งให้เป็นเข็ม เด็กรุ่นหลังไม่เคยเห็นทั่ง เป็นเหล็กก้อนใหญ่มหึมาที่เขาไว้รองทุบตีเหล็กให้เป็นมีดเป็นขวาน ค่อย ๆ เอาไปถูกับหิน จนเหล็กก้อนมหึมากลายเป็นเข็ม นั่นแหละคือความพยายามในการปฏิบัติธรรมอย่างแท้จริง

บาลีท่านบอกว่า “อาตาปี สัมปชาโน สติมา” มีความเพียรในการเผากิเลส มีความรู้ตัวและมีสติอยู่เฉพาะกับปัจจุบันธรรมเบื้องหน้า อาตาปีหรือความเพียรในการเผากิเลสนี้ เพียรในระดับเผาเหล็กละลายเลย ก็แปลว่าต้องเกิน ๑,๕๐๐ องศา ของเราเองเพียรถึงระดับนี้ไหม ?

ตอนเมาหัวหกก้นขวิด เมาหัวราน้ำ นอนตากน้ำค้างทั้งคืนไม่เป็นอะไร พอหันมาปฏิบัติธรรมหน่อย โอ๊ย...ปวดโน่นเมื่อยนี่เป็นนั่น บางคนหลงผิดสรุปง่าย ๆ ว่าเจ็บไข้ได้ป่วยเพราะว่ามาปฏิบัติธรรม ก็เลิกเลยเอาดื้อ ๆ แปลว่าเชื่อกิเลส เพราะว่ากิเลสบอกให้เลิก

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าใช้ความเพียรขนาดไหน พระองค์ท่านใช้ความเพียรขนาดว่า กำมือจนเล็บงอกทะลุหลังมือ อดพระกระยาหารจนกระทั่งร่างกายผอมซูบซีด ลุกเดินก็ล้ม ร่างกายขาดสารอาหารขนาดเอามือลูบไปนี่ขนร่วงเลย ไม่มีอะไรเหลือเลี้ยงขนของร่างกายแล้ว ๖ ปีเต็ม ๆ ตั้งใจปฏิบัติเพื่อให้บรรลุมรรคผล เพราะคิดว่าเป็นทางที่ถูก เราเองเพียรได้สัก ๑ ในล้านของพระองค์ท่านไหม ?"
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 06-11-2017 เมื่อ 08:55
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 72 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา