[เถรี]

"ดังนั้น...ในส่วนของการปฏิบัติธรรม สิ่งที่เราได้มาพึงระลึกรู้ไว้เสมอว่า ถ้าเป็นของใหม่รู้สึกว่าได้มาก แต่ยังไม่ใช่ของจริง จะเป็นของจริงก็ต่อเราย้ำแล้วย้ำอีก ซ้ำแล้วซ้ำอีก ทบทวนโดยไม่เบื่อไม่หน่าย จนกระทั่งมั่นใจว่าสิ่งเหล่านี้คือแก่นแท้แล้ว จะเห็นว่าเหลือแค่นิดเดียว

เหมือนกับแรก ๆ เราตีอวนจะเอาปลาทั้งทะเล แต่พอนานไป ๆ เราจะรู้ว่าเอาปลาตัวไหนดีที่สุด เหมาะสมที่สุด แล้วเราก็เล็งเอาเป้าหมายแค่ตัวเดียว ฉะนั้น...ในการปฏิบัติของพวกเราให้เข้าใจไว้ว่า ถ้ายังหนักใจอยู่แปลว่าผิดทาง ถึงมาถูกทางก็ยังไม่ดีจริง ต้องเบา ต้องสบาย แต่ใจไม่เกาะเกี่ยวกับกิเลส ถึงจะใช่

ก็แปลว่าท่านใดที่ทรงสมาธิสมาบัติได้ โปรดสังเกตตัวเองด้วย ถ้ายังต้องใช้กำลังในการกดกิเลสอยู่ ไม่ใช่กิเลสตายไปจากใจเรา แค่นิ่งเงียบไปเพราะโดนทับแบนอยู่ เหมือนกับหินก้อนใหญ่ไปทับหญ้าเอาไว้ หญ้าไม่ได้ตายหรอก แค่งอกงามไม่ได้ อย่าเผลอเขยื้อนเคลื่อนหินก้อนนั้นพ้นจากตำแหน่งเป็นอันขาด คราวนี้จะงอกงามกว่าเดิมหลายเท่า เพราะว่าเก็บกดมานาน"