ดูแบบคำตอบเดียว
  #2  
เก่า 21-05-2010, 07:25
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,367
ได้ให้อนุโมทนา: 150,682
ได้รับอนุโมทนา 4,397,011 ครั้ง ใน 33,956 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

แต่ท่านจำหลักอันหนึ่งไว้ได้ว่า ให้เชื่อความรู้สึกแรก หลักการที่สำคัญที่สุดในมโนมยิทธิก็คือ ถ้าไม่เห็นก็ต้องเชื่อความรู้สึกแรก ถ้าไม่เชื่อความรู้สึกแรก ไปเอ๊ะเข้าเมื่อไร จะผิดเมื่อนั้น แล้วเราจะรู้เลยว่า ของใหม่ที่ผิดนั้น ของเก่ามักจะถูกทุกที

โยมท่านนี้พอได้หลักก็มาปฏิบัติต่อที่บ้าน ด้วยความที่เคารพศรัทธาในหลวงปู่ปาน และหลวงพ่อวัดท่าซุงเป็นอย่างยิ่ง เมื่อรู้ว่ามโนมยิทธิต้องทำอย่างไร ก็พยายามกำหนดใจไปตามที่ครูฝึกได้สอนมา

คราวนี้ความรู้สึกที่เกิดขึ้น เหมือนกับว่าเหลวไหล อยู่ ๆ ก็บอกให้ลุกไปปิดหน้าต่าง ตอนนี้ยังไม่เหลวไหลหรอก ยังพอจะมีเค้าว่า เออ..ให้ปิดหน้าต่าง แต่พอปิดหน้าต่าง กลับมายังไม่ทันจะนั่ง ความรู้สึกบอกว่า ให้ไปเปิดหน้าต่างใหม่..?!?

แล้วให้ไปเปิดประตู ให้ไปปิดประตู ไปชะโงกดูในห้องน้ำ เดินไปเดินมาเป็นยายบ้าอยู่คนเดียว แต่ท่านก็ทำตามทุกอย่าง แล้วฝนก็ตก ท่านเล่าให้ฟังว่า ความรู้สึกบอกชัด ๆ เลยว่า “ให้ขับรถไปวัดท่าซุงเดี๋ยวนี้” ฝนกำลังตก ซ้ำยังเป็นกลางคืนด้วย..!

ท่านก็เอา..บ้าก็บ้าวะ ขึ้นรถได้ก็ขับออกจากบ้านไป พอขึ้นสายเอเชียได้ ฝนตกกระหน่ำจนมองแทบไม่เห็นทาง คลานได้แค่ ๓๐ - ๔๐ ความรู้สึกบอกชัด ๆ เลยว่า “ให้เพิ่มความเร็วเป็น ๑๒๐..!”

มองทางไม่เห็นนะ..กลางคืนด้วย ท่านก็เอา..บ้าก็บ้าวะ ๑๒๐ ก็ ๑๒๐ เหยียบไปเลย ความรู้สึกบอกว่าออกขวาท่านก็ขวา เข้าซ้ายได้ท่านก็เข้าซ้าย ท่านบอกว่าพอออกขวาทีไร เห็นไฟแดงวาบผ่านซ้ายมือไปทุกที แสดงว่าท่านกำลังแซงรถคันอื่นอยู่..!

แต่ท่านไม่เห็นรถหรอก เพราะฝนกำลังตกหนัก มืดไปหมด มองรถคันหน้าไม่เห็น อาศัยความรู้สึกอย่างนั้นขับไปอย่างเดียว พอไปได้สัก ๔๐ - ๕๐ กิโลเมตร ความรู้สึกบอกให้เลี้ยวซ้ายลงข้างทางไปเลย..!

โอ้โห..ถนนสูงมากนะ..สูงเป็นเมตรเลย..! ท่านก็พุ่งโครมลงไปกลางนา ความรู้สึกบอกให้ขับตะลุยไปข้างหน้า เดี๋ยวจะมีทางขึ้น ท่านก็ลุยไปข้างหน้า รถไม่ยักกะติดหล่ม พอลุยไปถึงข้างหน้ามีทางให้ขึ้นจริง ๆ..!

ในความรู้สึกมีเสียงถามว่า“นี่ลูกเชื่อพ่อขนาดนี้เชียวหรือ ?” ท่านบอกว่าเชื่อ “แล้วถ้าตาย..?” ท่านตอบว่า “ตอนนี้หนูกำลังปฏิบัติความดีอยู่ ถ้าหากว่าตาย หนูมั่นใจว่าต้องได้ไปดีแน่..!”

ความรู้สึกที่เป็นเสียงชัด ๆ บอกว่า “ถ้าหากว่าลูกเชื่อพ่อขนาดนี้ก็กลับบ้านได้แล้ว..” พอดีถึงทางแยกท่านก็เลี้ยวกลับ เมื่อถึงบ้านจอดรถเสร็จสรรพ เสียงนั้นบอกให้ไปอาบน้ำอาบท่า เปลี่ยนเสื้อผ้าเสียใหม่
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 21-05-2010 เมื่อ 15:28
สมาชิก 120 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา