[เถรี]

พระอาจารย์พูดถึงวัด "คุณแก้ในบริเวณเล็ก ๆ แล้วบริเวณใหญ่จะดีไปด้วย เป็นเรื่องที่ง่ายที่จะทำ แต่คนรุ่นหลังไม่สนใจเรื่องพวกนี้ ทำอะไรตามใจแล้วบ้านเมืองก็วุ่นวายไปหมด ต้องยอมรับว่าวาระกรรมของบ้านเมืองเรายังหนักอยู่ เข็นอะไรก็เข็นไม่ขึ้น

ทำดีที่สุดเท่าที่เราทำได้ ทุ่มเทเต็มที่แล้วก็ถือว่ามีคำตอบให้ตัวเองแล้ว ส่วนวาระกรรมของประเทศก็เหมือนกับแบกช้าง ถ้าแบกไม่ไหวก็ต้องยอมวาง

เราลองนึกดูสถานการณ์บ้านเมืองเหมือนกับเรือรั่ว ในเมื่อเรือรั่ว เราอุดทางนี้น้ำก็เข้าทางโน้น อุดทางโน้นน้ำก็เข้าทางนี้ อุดจนมือไม้เป็นระวิงไปหมด คนบนเรือแทนที่จะช่วยกันวิด ช่วยกันพาย กลายเป็นว่าเอาตีนราน้ำ คนที่ทำงานนี่ท้อเลย เราทุ่มเทเต็มที่ของเราก็ถือว่ามีคำตอบให้ตัวเองแล้ว ความรักชาติบ้านเมืองชนิดยอมมอบกายถวายชีวิตเราก็ทำแล้ว ทำจนกลายเป็นเป้ากระสุนตกอยู่แล้ว"