[เถรี]

นักปฏิบัติยิ่งทำสภาพจิตยิ่งต้องละเอียดขึ้น ไม่ใช่ทำแล้วสภาพจิตยังหยาบอยู่เหมือนเดิม เมื่อสภาพจิตยิ่งละเอียดขึ้น การระมัดระวังในสิ่งต่าง ๆ ก็จะมีมากขึ้น โยมสังเกตจะเห็นว่า วัดท่าขนุนไม่มีหรอกที่เอาผ้าเหลืองมาทำผ้าเช็ดเท้า ไปเจอมาหลายวัดเขามีใช่ไหม ? จำไว้นะ..ผ้าเหลืองถือว่าเป็นธงชัยของพระอรหันต์ ถ้าจิตเราหยาบพอที่จะเอาผ้าเหลืองมาทำผ้าเช็ดเท้า ต่อไปเราก็ทำกรรมอะไรที่หนักกว่านั้นได้

ถามว่าที่อื่นเขาเอาทำเป็นผ้าเช็ดเท้าเขาเอาตัวอย่างมาจากไหน ? ตัวอย่างมาจากพระอานนท์ นางนางมัลลิกาเทวีมเหสีของพระเจ้าอุเทนพร้อมกับบริวารถวายผ้าพระอานนท์คนละคู่ ๕๐๐ กับ ๑ คนก็ ๑,๐๐๐ กับ ๒ ผืน พระเจ้าอุเทนได้ยินก็พิโรธ โมโหไฟแลบ เสด็จไปถามพระอานนท์ว่า ทำไมสมณะศากยบุตร ซึ่งเป็นผู้ที่สละแล้วซึ่งกิเลส เหตุไหนจึงยังขี่เจ็ตอยู่ เอ๊ย..ไม่ใช่ ..(หัวเราะ).. เหตุไฉนจึงได้รับผ้าที่ญาติโยมถวายไว้มากขนาดนั้น พระอานนท์จึงบอกว่า ที่ท่านรับมาท่านไม่ได้เอาไว้ใช้คนเดียว แล้วก็ไม่ได้สะสมไว้ ท่านบอกว่าเอาไปให้พระที่มีจีวรเก่า ท่านจะได้เปลี่ยนผ้าเสียใหม่

พระเจ้าอุเทนซักต่อไปว่า แล้วจีวรเก่าเอาไปทำอะไร ? ท่านบอกว่าเอาไปทำผ้าดาดเพดาน คือผ้าที่ขึงอยู่บนเพดาน ตอนแรกอาตมาก็ไม่รู้ว่าผ้าดาดเพดานมีประโยชน์อะไร คราวนี้นึกขึ้นมาได้ว่าสมัยเด็ก ๆ อยู่บ้านเก่า ๆ มอดกินหลังคา ขี้มอดลงมาอย่างกับละอองฝน แล้วบางทีจิ้งจกตุ๊กแกก็ขี้ลงมา จะมีผ้าดาดเพดานขึงเอาไว้อยู่ ที่ชัดที่สุดคือจิ้งจกตุ๊กแกปีนผ้าไม่ได้ ไม่มีสุดยอดจิ้งจกตัวไหนปีนได้ ขอยืนยัน เพราะผ้าทำสุญญากาศไม่ได้ แปะไม่อยู่หรอก