[เถรี]

ถ้าไม่เอาวิปัสสนาญาณมาใช้ ความซวยจะมาเยือน เท่ากับว่าเราสร้างกำลังเอาไว้แล้ว แต่ไม่ยอมไปแบกไปหาม ไปทำมาหากิน กิเลสก็จะลากเราเอากำลังไปปล้นชาวบ้านเขา แล้วก็จะฟุ้งซ่านไป รัก โลภ โกรธ หลง และจะแข็งแรงมาก คราวนี้เอาไม่อยู่..เพราะว่าได้กำลังจากสมาธิของเราไปอาละวาด..!

จึงเป็นเรื่องที่หลายคนเขาสงสัยว่าทำไมยิ่งทำยิ่งกิเลสมาก ? สะกิดนิดเดียว เราโกรธ..ระเบิดตูมใส่หน้าเขาเลย..! แบบที่บางคนเขาบอกว่า "วิปัสสนาขี้โกรธ สันโดษขี้ขอ อุเบกขาบ้ายอ" นั่นแหละ เพราะว่าเราไม่ได้เอากำลังที่ทำได้ไปพิจารณาให้เกิดปัญญาแล้วยอมรับความเป็นจริง เท่ากับเราสะสมกำลังให้กิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ก็เลยแรงมาก คราวนี้เราก็เดือดร้อน เพราะว่ากิเลสแรงเท่าไรก็ฟัดเรา เพราะว่าเราไม่ได้เอากำลังนั้นไปทำอะไรกับใครเลย

อยากจะละกิเลสตัวไหน กิเลสตัวนั้นก็จะมา
อยากจะตัดโกรธ วันนี้ตั้งใจใครทำอะไรจะไม่โกรธ โอ๊ย..มาให้โกรธเช้ายันค่ำเลย
อยากจะตัดโลภ เห็นอะไรทำไมอยากได้ไปหมด ? ทำไมวันก่อนเดินผ่านตรงนี้เหมือนกันแต่ไม่อยากจะซื้อ ? แต่วันนี้กลับอยากได้ใจจะขาด..!
หรือไม่ก็เห็นหนุ่มเดินผ่านไปหรือเห็นสาวเดินผ่านไป ที่สวนมามีแต่สาวสวยหนุ่มหล่อล้วน ๆ ถูกใจของเราอีกต่างหาก

มารเขาไม่ชอบที่จะให้เราออกห่าง เพราะฉะนั้น..เราจะตัดตัวไหน ตัวนั้นก็จะมารั้งเราไว้

เพราะฉะนั้น..ให้ทุกคนตั้งใจเลยนะว่า "ชีวิตนี้เรื่องร่ำรวยอย่ามาใกล้กู กูไม่เอาเด็ดขาด..!" ดูซิว่าพญามารมีปัญญาให้ไหม ? ไหน ๆ จะตัดแล้ว ก็ให้ได้ประโยชน์ด้วยสิ แต่เดี๋ยวก็รู้ว่าใครหลอกใคร..!? มีแต่เขาจะหลอกเรา ไอ้เราหลอกเขานั้นยากหน่อย

ดังนั้น..พอได้หลักของเราแล้วว่าจะทำกรรมฐานกองไหน หรือว่าอย่างไร แบบไหน วิธีไหน ครูบาอาจารย์คนไหน ทำได้เลย ลุยไปให้สุด หลังจากนั้นอยากเก่งแค่ไหนค่อยมาเปลี่ยนกองกรรมฐาน เหมือนอย่างกับเรียนจบปริญญาตรี ๑ ใบก่อนแล้วค่อยไปเรียนเพิ่มเติมสาขาอื่น ๆ ทีหลัง