"ของบางอย่างที่เป็นของเฉพาะ แต่เราพยายามจะไปตะเกียกตะกายไปศึกษาก็ลำบาก ถ้าหากว่าไม่เป็นของเฉพาะตัว พระพุทธเจ้าท่านก็คงไม่ต้องเทศน์ถึง ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์หรอก เทศน์อะไรสักบทหนึ่งก็บรรลุได้เหมือนกันหมดแล้ว จะไปเทศน์เยอะแยะทำไม ?
ท่านใดที่รู้ตัวว่าวิปลาสก็พยายามปรับปรุงความประพฤติเสียใหม่ อย่าเห็นพระเป็นบันไดให้ตัวเองก้าวเหยียบผ่านไป เพราะว่าถ้าก้าวผิดจะก้าวลงนรก แล้วสมัยนี้มีเยอะมาก โดยเฉพาะเอาพวกศีล ๕ ไม่ครบมาออกกฎหมายให้พระปฏิบัติตาม เพิ่งจะผ่าน สนช. ๓ วาระไปเมื่อวานนี้ แต่ละคนกำลังสร้างเวรสร้างกรรมไว้ขนานใหญ่ จะไปรู้ตัวอีกทีก็ตอนตาย ซึ่งตอนนั้นก็แก้ไขอะไรไม่ทันแล้ว ตัวใครตัวมันเถอะ มีโอกาสอาตมาจะไปเยี่ยม...!
ในส่วนของพระภิกษุสามเณร แล้วก็อุบาสกอุบาสิกาของเรา จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องปฏิบัติทำให้รู้จริง เมื่อถึงเวลาคนอื่นเขามากล่าวตู่ จะได้แก้ต่างให้กับพระพุทธศาสนาได้"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-07-2018 เมื่อ 04:09
|