[เถรี]

วัตถุมงคลตัวครูนั้นมีหลายความหมาย ความหมายแรก เป็นวัตถุมงคลชิ้นแรกที่ครูบาอาจารย์เมื่อศึกษาวิชาการนั้นสำเร็จแล้วทำขึ้นมา โดยตั้งใจให้เป็นต้นแบบของชิ้นอื่น ๆ ส่วนใหญ่ก็จะทำให้มีใหญ่เป็นพิเศษ เพื่อเก็บรายละเอียดให้หมด เวลาทำวัตถุมงคลชิ้นอื่น แม้ว่าจะเป็นชิ้นเล็ก เมื่อมีต้นแบบแล้วก็จะได้ลอกแบบได้โดยที่ไม่ผิดเพี้ยนมากนัก เพราะว่าสมัยก่อนส่วนใหญ่แล้วทำด้วยมือ ไม่ได้ทำด้วยเครื่องหรือว่าหล่อขึ้นมา

ประการที่สอง วัตถุมงคลตัวครูเป็นการลงวิชาความรู้ทุกอย่างที่ครูบาอาจารย์ท่านนั้นศึกษามาเอาไว้ในนั้น พูดง่าย ๆ ว่าครูสอนมาเท่าไร ก็ใส่ลงไปหมดแค่นั้น สมัยก่อนที่กระผม/อาตมภาพจะบวช มีหลวงพ่อเชื้อ วัดใหม่บำเพ็ญบุญ จังหวัดชัยนาท พวกกระผม/อาตมภาพไปขอตะกรุด ขอมีดหมอ ปรากฏว่าตะกรุดท่านดอกใหญ่เบ้อเร่อ..! ถามว่า "หลวงพ่อครับ ทำไมไม่ทำดอกเล็ก ๆ บ้าง ?" ท่านบอกว่า "ทำดอกเล็กแล้วลงวิชาครูไม่หมด" ก็คือในเมื่อทำให้ ก็ใส่หมดแค่ที่ตัวเองมี ครูบาอาจารย์แบบนี้ ถ้าใครมีก็ถือว่าโชคดีที่สุด..!

ประการที่สาม วัตถุมงคลตัวครู มอบให้แก่ใคร เท่ากับว่าบุคคลนั้น ถ้ารู้วิธีสร้าง เท่ากับว่าเป็นผู้สืบสายวิชาการของสายนั้น ๆ ไปโดยปริยาย เพราะว่าถ้าครูบาอาจารย์ท่านไม่เห็นแววท่านก็ไม่ให้ เหมือนอย่างที่หลวงปู่กลั่น วัดเขาอ้อ ท่านจะเอากระผม/อาตมภาพไปสืบสายวิชา ให้เป็นเจ้าอาวาสวัดเขาอ้อ จนต้องปฏิเสธกันวุ่นวายหลายครั้ง

ดังนั้น..ในเรื่องของวัตถุมงคลที่เป็นตัวครู มักจะเป็นชิ้นพิเศษ หายาก สร้างน้อย บางท่านในชีวิตก็สร้างแค่ชิ้นเดียว จึงกลายเป็นของที่ใครมีก็ต้องพยายามรักษาเอาไว้ขอให้พวกเราเข้าใจว่าความหมายโดยรวมคือตามนี้

เพียงแต่ว่าระยะนี้ กระผม/อาตมภาพเอาของที่ต้องบอกว่าหาได้ง่าย ออกไปเกือบหมดแล้ว พวกของหายากที่เก็บ ๆ เอาไว้ก็ทยอยกันออกมา เพราะว่าตัวเองอายุกาลผ่านวัยก็มา ๖๐ กว่าปีแล้ว ถ้าหากว่าคนไหนรู้คุณค่าบูชาไป ก็ถือว่าช่วยดูแลรักษาต่อจากกระผม/อาตมภาพไปเอง เรื่องอื่นน่าจะพูดไม่ได้ตอนนี้ เพราะว่าเวลาก็พอสมควรแล้ว

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๓๐ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)