[เถรี]

ให้ทุกคนนั่งในท่าที่สบายของตัวจ้ะ โดยเฉพาะตั้งกายให้ตรง กำหนดสติไว้เฉพาะหน้า ระบายลมหายใจเข้าออกยาว ๆ สัก ๒-๓ ครั้ง เมื่อระบายลมหยาบออกหมดแล้ว ค่อยปล่อยให้ลมหายใจเป็นไปตามธรรมชาติ

หายใจเข้า..กำหนดความรู้สึกไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก..กำหนดความรู้สึกไหลตามลมหายใจออกมา หายใจเข้าใช้คำภาวนาที่เราชำนาญ หายใจออกใช้คำภาวนาที่เราชำนาญ ให้ความรู้สึกผูกอยู่กับลมหายใจเข้าออกและคำภาวนานี้ ถ้าคิดเรื่องอื่นก็ให้ดึงกลับมาอยู่ตรงนี้ พยายามรักษากำลังใจให้อยู่เฉพาะหน้า อยู่กับปัจจุบันตอนนี้ให้ได้

วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ ๕ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๕๔ เป็นการปฏิบัติธรรมวันที่สองของเดือนนี้ของพวกเรา สภาวะน้ำท่วมซึ่งปรากฏอยู่ทั่วไปและมีทีท่าว่าจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ นั้น ทำให้หลายต่อหลายท่านเครียดโดยไม่รู้ตัว เนื่องจากว่าเป็นสภาวะกดดันที่เพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ ตามระยะเวลาที่ผ่านไป ความรู้สึกตั้งแต่เห็นคนอื่นโดนน้ำท่วม ความรู้สึกที่ว่าน้ำใกล้จะมาถึงบ้านเราแล้ว ความรู้สึกที่ว่าน้ำท่วมบ้านของเราแล้ว เป็นแรงกดดันที่เพิ่มมากขึ้นตามระยะเวลา

โดยเฉพาะบ้านไหนถ้ามีคนแก่ ซึ่งส่วนมากแล้วจะยึดติดกับสถานที่ ไม่ยอมอพยพโยกย้าย ไม่ยอมรับฟัง ไม่ยอมรับรู้สถานการณ์ว่าหนักหนาเพียงไร ก็จะยิ่งเครียดหนัก โดยเฉพาะบางบ้านมีเด็กเล็ก ๆ หรือมีสุนัขหรือสัตว์เลี้ยงที่ตนเองรักมาก ก็จะต้องห่วงหน้าพะวงหลังหนักขึ้นไปอีก

ไหนจะต้องหาข้าวปลาอาหารและน้ำดื่ม น้ำใช้ ยารักษาโรคเตรียมไว้ ไหนจะต้องหาทางหนีทีไล่ว่าถึงวาระแล้วจะอพยพโยกย้ายอย่างไร ไหนจะต้องคอยดูแลคนแก่ ดูแลเด็ก ๆ ดูแลสัตว์เลี้ยงของตนเอง ก็ทำให้สภาพจิตของเราเครียดโดยไม่รู้ตัว หรือถึงรู้ตัวก็ไม่สามารถที่จะตั้งสติ ตั้งกำลังใจของตัวเองให้มั่นคงขึ้นมาได้

ในสภาวะเช่นนี้ ถ้าไม่ใช่บุคคลที่มีความคล่องตัวจริง ๆ ในการปฏิบัติ ที่ได้ชื่อว่าจะทรงสมาธิเมื่อไรก็ได้ทันที ย่อมไม่มีใครสามารถที่จะรักษากำลังใจให้มั่นคงผ่องใสอยู่ได้ ย่อมเป็นไปตามสภาวะแวดล้อมของน้ำที่ท่วมเข้ามาอยู่ตลอดเวลา