"อาตมาชวนรุกขเทวดาทั้งหญิงชายและเด็กหลายพันตน ไปอาศัยเสาอาคารต่าง ๆ ในวัดท่าขนุนเป็นที่อยู่ เนื่องจากว่ามีการขยายเส้นทางสาย ๓๒๓ จากกาญจนบุรี ไปไทรโยค ทองผาภูมิ จนกระทั่งถึงสังขละบุรี ซึ่งจนป่านนี้ก็ยังสร้างไม่แล้วเสร็จ
การสร้างทางแต่ละครั้งมีการโค่นต้นไม้สองข้างทางจำนวนมาก เมื่อเห็นว่าท่านทั้งหลายเหล่านั้นปราศจากที่อยู่ อาตมาก็อดที่จะสงสารไม่ได้ จึงชวนไปเป็น "เด็กวัด" แทน ซึ่งทุกตนก็ล้วนแล้วแต่ยินดีมาก แม้ว่าจะอาศัยกันอย่างแออัดยัดเยียดสักหน่อย แต่ก็มีโอกาสได้โมทนาบุญกุศลอย่างน้อยวันละ ๒ รอบ เรียกง่าย ๆ ว่าบ้านไม่ต้องเช่าข้าวไม่ต้องซื้อ แค่นอนเบียดกันหน่อยทำไมจะทนไม่ได้"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 29-03-2020 เมื่อ 16:23
|