[เถรี]

ประการที่สองก็คือ เมื่อจะยกจะย้ายโต๊ะเก้าอี้ที่วางพระพุทธรูปของเจ้าภาพทั้ง ๑๐ องค์นั้น หลายท่านก็จิตหยาบถึงขนาดย้ายพระพุทธรูปลงไปวางบนพื้น..! บางท่านที่จิตละเอียดหน่อยก็วางไว้บนเก้าอี้ ยิ่งเห็นกระผม/อาตมภาพก็อยากจะใช้สำนวนภาษาจีนที่ว่า "เห็นแล้วหนาวใจ" ก็คือสภาพจิตของท่านหยาบจนขนาดนี้ทั้งที่เป็นพุทธศาสนิกชน แม้แต่พ่อใหญ่ของตน คือองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ไม่ได้มีการแสดงออกซึ่งความเคารพตามสมควร

แม้ว่าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะไม่ได้เรียกร้องการเคารพจากพุทธศาสนิกชนก็ตาม แต่บุคคลที่จิตใจละเอียดเพียงพอ เมื่อทราบว่าตนเองปฏิบัติธรรมแล้วได้ดีอยู่ในปัจจุบันนี้ เกิดจากการปฏิบัติตามคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็สมควรอย่างยิ่งที่จะให้ความเคารพในฐานะกตเวทิตาบุคคล ก็คือเมื่อผู้อื่นสร้างคุณแก่เราก่อน เราก็ควรที่จะรู้คุณและตอบแทนท่านด้วย

ลำดับต่อไปก็คือ เมื่อเชิญท่านเจ้าภาพมาทำการจุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย เนื่องจากว่าโต๊ะหมู่บูชานั้นเป็นโต๊ะหมู่ ๗ ขนาดเล็ก เมื่อถึงเวลาแทนที่ท่านจะคุกเข่าแล้วจุดธูปเทียนบูชาพระ ท่านก็ไปยืนค้ำหัวพระเพื่อจุดธูปเทียน แล้วเมื่อถึงเวลากราบ แทนที่จะกราบลงกับพื้นเพื่อที่จะให้ครบองค์ของเบญจางคประดิษฐ์ ท่านก็ไปกราบแปะ ๆ กับขอบโต๊ะหมู่ ซึ่งดูอย่างไรก็ไม่งาม

ท่านเองเป็นผู้มีจิตศรัทธาถึงขนาดเป็นเจ้าภาพสร้างกุฏิกรรมฐาน แต่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่งว่า การกระทำของท่านนั้นยังเป็นที่ขัดหูขัดตาคนอื่นอยู่ เพราะว่าสิ่งที่กระทำนั้นเป็นการแสดงออกซึ่งความหยาบกระด้างในจิต ไม่รู้แม้แต่ว่าควรที่จะปฏิบัติต่อพระรัตนตรัยอย่างไร..!?

ในปัจจุบันนี้มีมากต่อมากด้วยกัน โดยเฉพาะบรรดาผู้ที่ไม่รู้กาลเทศะ เข้าวัดแล้วก็ยังแต่งตัวตามสบายเหมือนอยู่กับบ้าน บรรดาผู้ชายผู้หญิงสมัยนี้ที่ไปวัด หลายต่อหลายคนนุ่งสั้นตามใจตนเอง ผู้ชายก็นุ่งกางเกงขาสั้น บอกว่าสบายดี ทำอะไรคล่องตัว ผู้หญิงบางคนก็นุ่งกางเกงขาสั้น รัดติ้วจนกระทั่งเห็นอะไรต่อมิอะไรเด่นไปหมด บางท่านก็นุ่งกระโปรง แต่ว่าเป็นกระโปรงที่นั่งลงก็เปิดแก้มกันขึ้นมาเลย โดยที่ท่านทั้งหลายไม่รู้สึกเลยว่าตนเองกำลังอยู่ในวัด อยู่ในสถานที่พึงแสดงออกด้วยความเคารพ จึงเป็นเรื่องที่น่าห่วงใยเป็นอย่างยิ่ง