[เถรี]

"แต่ถ้าหากปล่อยให้ท่านเผลอโดยไม่เจตนาจะกลายเป็นแช่ง แต่บางทีหลุดปากออกไปคนก็เดือดร้อนเหมือนกัน อย่างเช่นว่ามีคนไปเซ้าซี้ท่าน ทั้ง ๆ ที่ท่านบอกว่าแล้วให้ทำอย่างนี้ ๆ เขาก็ถามแล้วถามอีกจนกระทั่งท่านดุว่า "ไอ้นี่ถ้าจะบ้า พูดแล้วฟังไม่รู้เรื่อง" ไอ้เจ้านั่นไม่นานกลายเป็นคนบ้า ๆ บอ ๆ ไปเลย พูดไม่รู้ภาษาจริง ๆ

วิชานี้เขาเรียกว่า "วาจาสิทธิ์พระร่วง" หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านต้องระมัดระวังตัวเองอยู่ตลอดเวลา เพราะกลัวว่าจะไปว่าคนอื่นเขา ส่วนอาตมาจดตำราไว้แต่ไม่กล้าใช้ ไม่กล้าภาวนา เพราะกลัวว่าด้วยความที่ตัวเองสติยังไม่ครบ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ มีสิทธิ์ที่จะทำให้ญาติโยมเดือดร้อนได้ มากกว่าจะทำให้เขาเจริญรุ่งเรือง หลวงปู่ไล้วัดเขายี่สารท่านสำเร็จทางด้านนี้ ท่านเป็นอาจารย์ของหลวงปู่คง วัดบางกระพ้อม หลวงปู่คงเป็นอาจารย์ของหลวงปู่เนื่อง วัดจุฬามณี หลวงปู่เนื่องเป็นอาจารย์ของหลวงปู่สาย วัดท่าขนุน มาถึงวัดท่าขนุนจนได้

แล้วก็มีลูกอมหลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัว อันนี้เป็น “ซือโจ้ว” คือ ท่านอาจารย์ปู่ทวด อาตมาเก็บเอาไว้ว่าจะสร้างวัตถุมงคลสักรุ่นหนึ่งก็ยังไม่ได้สร้างสักที"