[เถรี]

ดังนั้น..เมื่อพวกเราปฏิบัติแล้วจึงควรระลึกรู้ตัวอยู่ มีปัญญาคอยกำกับ รู้ตัวเสมอว่าสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นผลของการปฏิบัตินั้น ถ้าไม่ได้ช่วยในการลด ละ เลิก ใน รัก โลภ โกรธ หลง แล้วไซร้ ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องไปใส่ใจ การรู้เห็นไม่ต้องรู้เห็นก็ได้ เราทำความเคารพในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างแท้จริง เรารักษาศีลทุกสิกขาบทให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ เรารู้ตัวอยู่เสมอว่าชีวิตนี้ต้องตายลงไปแน่นอน ถ้าตายแล้วเราจะไปพระนิพพาน

ไม่มีข้อใดบอกว่าเราต้องได้มโนมยิทธิ ไม่มีใครบอกว่าต้องได้ทิพจักขุญาน ไม่มีข้อใดบอกว่าต้องได้อภิญญา ดังนั้น..การปฏิบัติเพื่อเข้าถึงมรรคผลนิพพานอย่างแท้จริง เดินตรงตามสายสุกขวิปัสสโกได้จะปลอดภัยที่สุด ถ้าหากว่าวิสัยเก่าเกิดขึ้นก็ต้องรับรู้ด้วยความระมัดระวังอย่างที่สุด เหมือนกับไต่อยู่บนขอบเหว ถ้าพลาดเมื่อไร เราต้องเสียเวลาเกิดมาทุกข์ทนอย่างนี้ใหม่อีกนับชาติไม่ถ้วน

ลำดับต่อไปให้ทุกคนตั้งใจกำหนดดู กำหนดรู้ลมหายใจของตนเอง พร้อมกับคำภาวนาหรือภาพพระตามอัธยาศัยของตน จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา


พระครูวิลาศกาญจนธรรม
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านวิริยบารมี
วันเสาร์ที่ ๓ มีนาคม ๒๕๕๕