[โอรส]

พระสุธรรมเถร บาลีเขาเรียก โปฏฐิละ ใบลานเปล่า คือ ตัวเองไม่ได้อะไร สอนตามพุทธวจนะเฉย ๆ แต่ลูกศิษย์เป็นพระอรหันต์เป็นพัน ๆ เลย ลูกศิษย์ฉลาด อาจารย์สอนตรงตามที่พระพุทธเจ้าสอน ลูกศิษย์ทำตามนั้นก็ได้ผล แต่อาจารย์ไม่ได้อะไรเลย

พระพุทธเจ้าจึงเรียกว่า เถรใบลานเปล่า นี่เป็นกุศโลบายอย่างหนึ่งให้ท่านรู้สึกตัว ก่อนนั้นท่านก็ยิ้มรับ ไป ๆ มา ๆ ทำไมพระพุทธเจ้าเรียกเราอย่างนี้ นึกไปนึกมา อ๋อ...ที่แท้เราเองดีแต่สอนคนอื่นเขา เหมือนอย่างกับเปิดตำรา เปิดใบลานสอน แต่ว่าตัวของเราเองไม่ได้มีความดีอะไรตามนั้นเลย ก็เหมือนกับใบลานเปล่า

ท่านตั้งใจจะปฏิบัติ ไปขอให้ลูกศิษย์ที่เป็นพระอริยเจ้า คือพระอรหันต์ให้สอน แต่ไม่มีใครกล้าสอน ท่านก็ต้องขอไล่ไปเรื่อย ๆ เขาก็บอกปัดไปเรื่อย ๆ จนไปถึงเณรองค์สุดท้ายโน่น เณรท่านเป็นพระอรหันต์แล้ว เณรเหลียวไปมอง...ไม่มีใครจะให้บอกปัดแล้วก็เลยต้องรับเป็นอาจารย์ ...(หัวเราะ)... แล้วพระสุธรรมเถรก็สำเร็จเป็นพระอรหันต์ ถึงเณรจะเป็นคนสอนก็เถอะ..ใช่ไหม ? เพราะว่าสามเณรท่านเป็นพระอรหันต์ คำว่าพระอรหันต์ถือว่าเป็นผู้ใหญ่ พระพุทธเจ้าท่านเรียกว่าพระเถระ ซึ่งพระเถระไม่มีคำว่าเด็ก