[นายกระรอก]

ขอให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกของเราไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า..ให้ความรู้สึกทั้งหมดของเรา ไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก..ให้ความรู้สึกทั้งหมดของเรา ไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ ที่เรามีความถนัด มีความชำนาญมาแต่เดิม

คำภาวนาอย่าเปลี่ยนบ่อย ถนัดแบบไหนให้ใช้แบบนั้น เพราะว่าคำภาวนาเป็นเครื่องโยงใจให้เป็นสมาธิ ถ้าเราเปลี่ยนบ่อย ใจจะพะวงกับของเก่าที่ตนเองถนัด เมื่อถึงเวลาของเก่าโดนละทิ้ง ของใหม่ก็จับไม่ได้ กลายเป็นว่าการเปลี่ยนคำภาวนาบ่อย เป็นเหตุให้สมาธิของเราไม่ทรงตัว

หายใจเข้า..ตามดูตามรู้ลมหายใจเข้าไปจนสุด จะกระทบฐานเดียว สามฐาน เจ็ดฐาน หรือรู้ตลอดกองลมก็ได้ หายใจออก..ตามดูตามรู้ลมหายใจออกมาจนสุด หายใจเข้า..หายใจออก ให้ตามดูไปพร้อมกับคำภาวนาของเรา จะใช้พุทโธ นะมะพะทะ สัมมาอะระหัง พองหนอ ยุบหนอ หรือตัวบทพระคาถาใด ๆ ที่เราถนัดก็ได้ ถ้าไม่เคยภาวนามาก่อนให้ใช้พุทโธ เพราะว่าสั้น ภาวนาได้ง่าย หายใจเข้า..พุท หายใจออก..โธ หายใจเข้า..พุท หายใจออก..โธ แม้บางตำราบอกว่า คำว่าพุทโธไม่เคยมีปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎกก็ไม่เป็นไร เพราะเรารู้ว่าคำนี้เรานึกถึงพระพุทธองค์ หรือองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา