[นายกระรอก]

หายใจเข้า..รัศมีสีขาวสว่างไสวแผ่กว้างออกไป..กว้างออกไป หายใจออก..กลับมาสว่างไสวที่องค์พระบนศีรษะของเรา หายใจเข้า..แผ่รัศมีกว้างออกไป..กว้างออกไป หายใจออก..ให้กลับมาสว่างบนศีรษะของเราตามเดิม อย่าใส่ใจความชัดเจน อย่าเอาความสว่างมาก ๆ ความชัดเจนและความสว่างจะมีมากขึ้น ตามลำดับสมาธิของเราที่เข้าลึกไปเรื่อย ๆ

หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น เมื่อความสว่างชัดเจนแจ่มใสอยู่เหนือศีรษะของเราแล้ว ให้น้อมจิตน้อมใจกราบลงตรงนั้น นั่นคือองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เสด็จมาโปรดเรา เราเห็นพระองค์ท่าน คืออยู่ใกล้พระองค์ท่าน เราอยู่ใกล้พระองค์ท่าน คือเราอยู่บนพระนิพพาน ให้ตั้งใจกำหนดใจนึกถึงภาพนี้ให้มั่นคง แล้วตั้งใจว่า ถ้าวันนี้เราหมดอายุขัยตายลงไปก็ดี หรือเกิดอุบัติเหตุอันตรายใด ๆ ถึงแก่ชีวิตก็ตาม เราขอมาอยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ณ พระนิพพานที่นี้แห่งเดียวเท่านั้น แล้วประคับประคองกำลังใจของเรา ให้อยู่กับการภาวนาและพิจารณาเช่นนี้ จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงปฏิบัติกรรมฐานเช้ามืด ณ วัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๓ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๒
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเลและนาทาม)