[นายกระรอก]

เมื่อรู้สึกว่าลมหายใจและภาพพระมั่นคง มีความชัดเจนดีแล้ว ให้กำหนดภาพพระให้นิ่งอยู่บนศีรษะของเรา หายใจเข้า..ให้ภาพพระสว่างขึ้น หายใจออก..ให้ภาพพระสว่างขึ้น การหายใจเข้าและหายใจออกพร้อมกับกำหนดภาพพระให้สว่างขึ้นนั้น ถ้าสมาธิเรายังอ่อนอยู่ ความสว่างจะไม่ชัดเจน และรู้สึกมืด ๆ มัว ๆ เท่านั้น แต่ขอให้รู้สึกว่า ความสว่างมีขึ้น ภาพพระสว่างขึ้น หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น อย่ากำหนดลมหายใจตามคำพูด ให้กำหนดตามที่ตัวเราเองถนัด สิ่งที่พูดหรือบรรยายเป็นเพียงแนวทางในการปฏิบัติเท่านั้น ไม่ใช่ให้ทำตรงกับคำพูด ถ้าอย่างนั้นจะลำบาก

เมื่อรู้สึกว่าภาพพระของเราสว่างไสวชัดเจนอยู่บนศีรษะแล้ว ก็ขอให้ความสว่างนั้นค่อย ๆ ครอบคลุมตัวเราลงมาด้วย ตั้งแต่ศีรษะ หน้าผาก จมูก ปาก คาง คอ หัวไหล่ ต้นแขน หน้าอก บั้นเอว สะโพก ต้นขา หัวเข่า หน้าแข้ง ปลายเท้า ให้ความสว่างไสวครอบคลุมตัวเราลงมา หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น..ตัวเราสว่างขึ้น หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น..ตัวเราสว่างขึ้น หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น..ตัวเราสว่างขึ้น หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น..ตัวเราสว่างขึ้น

เมื่อภาพพระของเราสว่างสดใส มั่นคงอยู่บนศีรษะ ก็ให้เรากำหนดความสว่างจากภาพพระนั้น แผ่กว้างออกไปรอบด้าน เหมือนกับเราโยนก้อนหินลงในน้ำ แล้วน้ำกระเพื่อมเป็นวง..กว้างออกไป..กว้างออกไป ให้คิดว่ารัศมีสีขาวสว่างไสวนั้น คือพระเมตตาคุณขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่แผ่ปกไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกภพ ทุกภูมิ ทุกหมู่ ทุกเหล่า ให้ตั้งใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น ได้ตกล่วงไปแล้วในวันหนึ่งคืนหนึ่ง ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงไปเสวยสุขในสุคติภพโดยถ้วนหน้ากันเถิด