ในเมื่อเอาดิน น้ำ ไฟ ลม มาปั้นเป็นสภาพร่างกายนี้ให้เราอาศัยชั่วคราว ถ้าหากธาตุใดธาตุหนึ่งบกพร่อง เราก็เจ็บไข้ได้ป่วย ถ้าพร่องมาก ๆ ก็ตาย ธาตุลมขาดไป ธาตุไฟก็ดับ เหลือแต่ธาตุดินกับธาตุน้ำที่แข็งทื่อ ผ่านเวลาไปไม่นาน ถ้าไม่มีธาตุไฟคอยควบคุม ธาตุน้ำก็ล้นเกิน ดันร่างกายให้อืด พอง พอล้นเกินมาก ๆ ก็ดันเอาธาตุดิน คือผิวกายของเราปริแตก น้ำเลือดน้ำเหลืองน้ำหนองไหลโทรม ส่งกลิ่นเหม็นตลบไปไกล
ตัวเราก็เป็นอย่างนี้ คนอื่นก็เป็นอย่างนี้ สัตว์อื่นก็เป็นอย่างนี้ ยังมีอะไรที่อยากได้ใคร่มีอีกหรือไม่ ? เหล่าสัตว์ทั้งหลายที่กินซากศพเป็นอาหาร ไม่ว่าจะเป็นนกแร้ง เหี้ย ตะกวด หมา หนอน แมลง มาฉีก มาทึ้ง มาดึง มาลาก เอาเนื้อหนังมังสา อวัยวะภายนอกภายในไปกิน เราจะเห็นว่า ร่างกายนี้มีแต่ความสกปรก ส่งกลิ่นเหม็นไปไกล ไม่มีใครอยากเข้าใกล้ นี่คือตัวเรา นี่คือคนที่เรารัก นี่คือสัตว์ที่เรารัก มีสภาพแบบเดียวกันทั้งหมด
|