ไปถึงพระมหาเจดีย์ตีสี่ครึ่ง เขายังไม่เปิดประตู หยิบนาฬิกามาดูถึงสามครั้ง เวลาไม่ผิดแน่ รอจนตีห้าจึงกลับไปวัด หลังฉันเช้าค่อยมาใหม่ ซื้อดอกไม้ฉัตรธงขึ้นไปถวายบูชา อ๋อ...เขามีการถวายข้าวพระทั้งสี่ทิศนี่เอง ถึงได้เปิดประตูช้านัก...
เกรงว่าท่านนาวินกับท่านโชติกะกลับจากบ้านอธิบดีแล้วจะรอนาน จึงไม่ข้ามไปพระมหาเจดีย์มหาวิสะยะ ที่ไหนได้..จนเพลแล้ว ทั้งสองท่านยังเงียบฉี่ “ไปว่าธุระของคุณให้เต็มที่” อาตมาเปิดไฟเขียวให้ตั้งแต่เมื่อคืน เชื่อว่าไม่หมดวันไม่ได้เห็นหน้าแน่ ๆ..!
บ่ายสองโมงจึงกลับมาพร้อมท่านอธิบดี ซอ เมียว ลวิน ซึ่งท่านเป็นอธิบดีกรมส่งเสริมการส่งออก แต่ก็เป็นเพื่อนสนิทกับอธิบดีกรมป่าไม้ ท่านเป็นคนมุด่งเช่นกัน และเต็มใจที่จะช่วยเดินเรื่องให้...
ท่านอธิบดีว่าตอนนี้มีเรื่องขอไม้ของท่านอาจารย์ใหญ่ธัมมะเสนะกับของท่านนาวินมาจากเมืองเดียวกัน ถ้าเป็นอย่างนี้ทางการอาจจะอนุญาตให้น้อย ต้องยื่นมาขออนุมัติทีละรายจึงจะได้คุ้ม แบบนี้ครูบาน้อยอาวุโสด้อยกว่าคงจะต้องรอทีหลัง...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-07-2013 เมื่อ 02:20
|