[เถรี]

วันนี้กระผม/อาตมภาพนั่งรับน้ำสรงจากพระภิกษุ สามเณร แม่ชีและฆราวาส ประมาณ ๑ ชั่วโมง เมื่อเลิกจากการรับแล้ว ปรากฏว่าสองมือคันไปหมด ต้องรีบมาล้างน้ำฟอกสบู่เสียใหม่ คาดว่าเกิดจากดอกไม้ที่พวกเราใช้โรยหน้าน้ำอบน้ำหอม คงจะมีการไปแช่สารบางอย่าง ที่ทำให้ดอกไม้นั้นสดอยู่นาน แต่ว่าเป็นพิษกับผิว กระผม/อาตมภาพก็ยังเป็นห่วงว่า ถ้าเอาไปสาดใส่กันแล้วเกิดไปเข้าตาคนอื่น จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ?!

บ้านเราเมืองเราส่วนหนึ่ง คนเราเห็นแก่เงินก็มักจะทำในสิ่งที่บางทีกฎหมายก็ห้าม อย่างเช่นว่าเอาอาหารทะเลไปแช่สารฟอร์มาลดีไฮด์ เพื่อที่ให้สดอยู่ในท้องตลาดได้นาน ๆ ส่วนคนกินจะเป็นจะตายอย่างไรก็ช่างมัน..! หรือว่าในส่วนที่เจอมา ก็คือเรื่องของดอกไม้สด มักจะใช้สารประเภทนี้ในการฉีดพ่น หรือว่าผสมน้ำแล้วแช่ เพื่อที่ให้ดอกไม้อยู่ได้นาน ๆ

แต่ถ้าท่านทั้งหลายรู้จักสังเกตจะเห็นว่า ถ้าเป็นพวงมาลัยหรือดอกไม้สดที่ผ่านสารพวกนี้มา จะสดชื่นอยู่ได้หลายวัน แล้วก็ปุบปับเน่าไปเลย จะไม่มีการค่อย ๆ เหี่ยว ค่อย ๆ เฉา เหมือนดอกไม้ตามปกติ เหมือนอย่างกับว่าพอสารที่แช่เอาไว้หมดฤทธิ์ ดอกไม้เหล่านั้นก็จะอยู่ในสภาพที่ว่าค้างมาหลายวัน ถ้าปล่อยตามปกติ ก็จะเหี่ยวแห้งไป แต่ด้วยความที่เซลล์ต่าง ๆ ของดอกไม้น่าจะโดนทำลายด้วยน้ำยาเหล่านี้ เมื่อถึงเวลาจึงหมดสภาพเน่าเละไปเลย

ดังนั้น..เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ จะว่าเป็นเรื่องเล็กก็เล็ก จะว่าเป็นเรื่องใหญ่ก็ใหญ่ เนื่องเพราะว่าเราทำโดยขาดความซื่อสัตย์ต่อวิชาชีพของตน ก็คือการค้า ถ้าเป็นคนโบราณเขาบอกว่า "ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน" ก็คือถ้าเราซื่อตรงจริงใจต่อลูกค้า ใคร ๆ ก็อยากจะมาซื้อของกับเรา

แต่ถ้าหากว่าเราเอาของปลอม ของปน ของไม่ดีใส่รวมกับของดีที่ขาย หรือแม้กระทั่งใช้สารที่เป็นพิษต่าง ในการที่จะแช่อาหารเพื่อให้อยู่นาน ๆ หรือว่าสิ่งของเพื่อให้อยู่นาน ๆ โดยไม่ได้คำนึงว่าจะสร้างความเป็นพิษให้กับผู้ที่นำไปบริโภคใช้สอยหรือไม่ ? ถ้าหากว่าเป็นของใช้ก็ยังพอทน ถ้าเป็นของกิน กระผม/อาตมภาพอยากยกตัวอย่างเรื่องหนึ่ง

ก็คือมีพระไทย ๕ รูป ไปเที่ยวประเทศเวียดนาม แล้วก็ไปฉันซูชิ ซึ่งความจริงถ้าว่ากันตามพระธรรมวินัย พระห้ามฉันของสด แต่ท่านทั้งหลายเหล่านั้นอาจจะเห็นว่า "แค่เรื่องของการกิน ปลงอาบัติก็จบแล้ว" ก็เลยฉันซูชิเข้าไป ปรากฏว่าเกิดอาการเป็นพิษ ส่งโรงพยาบาลแล้วมรณภาพไป ๔ รูป..! ซึ่งทั้ง ๔ รูปนั้นมาจากจังหวัดราชบุรี อีก ๑ รูปเป็นพระของจังหวัดกาญจนบุรีนี่เอง รู้จักคุ้นเคยกับกระผม/อาตมภาพด้วย ท่านเป็นหมอยาสมุนไพร เมื่อรู้ตัวก็รีบเอายาสมุนไพรที่ติดไปกินถอนพิษ จึงทำให้รอดมาได้..!

แล้วมาภายหลัง ทางด้านสาธารณสุขของเวียดนามเอาเนื้อปลาเหล่านั้นไปพิสูจน์ ปรากฏว่าแช่สารฟอร์มาลดีไฮด์มาทั้งนั้น ได้รับเงินชดเชยมาเยอะมาก ศพละ ๕๐,๐๐๐ บาท..! คุ้มหรือเปล่าก็ไม่รู้ ? แต่ถ้าหากว่าคิดเป็นเงินของเวียดนามก็มากโขอยู่เหมือนกัน