๖๑ อนิจจัง
อันใด
ก็เป็น "อนิจจัง" ทุกอย่าง
ตัวเราก็เป็น "อนิจจัง"
ไม่มั่นไม่เที่ยง
รู้ชราแก่เฒ่า
๖๒ ทุกขัง
ทุกขัง
ก็เป็น "ทุกข์" ทุกอย่าง
ได้กินก็ทุกข์ ไม่ได้กินก็ทุกข์
อยู่ก็ทุกข์ ไม่อยู่ก็ทุกข์
มีข้าวของสมบัติมากก็เป็นทุกข์
มีลูกหลานเหลนเยอะแยะก็เป็นทุกข์
มีเงินมีทองมากก็เป็นทุกข์
ตายแล้วก็บ่ได้เอาไปตาม
เอาไปตามได้ก็แต่บุญที่ได้สร้าง
๖๓ อนัตตา
อนัตตา
ก็หาแก่นสารบ่ได้
ละข้าวของทิ้งไว้หมด
ตัวเราก็ทิ้งไว้เน่าเปื่อยละลายหายไป
ไม่เป็นประโยชน์แก่ตัวเรา
บำเพ็ญบารมีให้ได้ ก็จะได้ถึงพระนิพพาน
หมดวัฏฏสงสารแล้วไปจากขันธ์ทั้งห้า
รูปขันโธ เวทนาขันโธ สัญญาขันโธ สังขารขันโธ วิญญาณขันโธ
สุขในนิพพานเป็นที่สุด
หมดทุกข์หมดยาก
หมดกรรมหมดเวร
|