09-10-2014, 01:52
|
|
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
|
|
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,751
ได้ให้อนุโมทนา: 268,267
ได้รับอนุโมทนา 837,319 ครั้ง ใน 12,756 โพสต์
|
|
ยังไม่ทันจะหกโมงเช้าก็สว่างขนาดนี้แล้ว
อีกฝ่ายยิ้มแบบงามสง่าน่าเกรงขาม ไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่าจะมีรอยยิ้มที่สามารถสร้างความครั่นคร้ามให้ได้แบบนี้ ดิฉันอยู่ชั้นจาตุมหาราชิกา องค์เหนือหัว ติดภารกิจ จึงมอบหมายให้ดิฉันมาดูแลท่านแทนเจ้าค่ะ บรื๋อวววส์..ผู้หญิงชั้นจาตุมหาราชิกา นอกจากมีน้อยกว่าน้อยแล้ว ที่เจอมาแต่ละท่านยัง น่ากลัว ทั้งนั้นเลย...
บอกขอบคุณที่เธอเมตตามาดูแล และฝากความคิดถึง องค์เหนือหัว ด้วย อย่า หายพระเศียร ไปนานนัก เธอยิ้มแบบที่คนขวัญอ่อนอาจจะเผ่นแน่บทันทีที่เห็น แล้วหายไปจากสายตา อาตมาจึงสวดมนต์ไหว้พระ แล้วเจริญกรรมฐานไปตามปกติ...
จนตีห้าครึ่งกว่าก็อุทิศส่วนกุศล แล้วออกมาจากห้องพระ ตกลงว่าวันนี้ไม่ได้เปิดไฟเลย เพราะข้างนอกสว่างมากแล้ว ที่นี่บรรยากาศยามเช้าคล้ายแถวจันทบุรีหรือตราด ยังไม่ทันจะหกโมงเช้าฟ้าก็สว่างเหมือนเจ็ดแปดโมงเช้าของกรุงเทพฯ อาตมาเดินชมทิวทัศน์กรุงพนมเปญรอบ ๆ ที่พัก ชอบใจมุมไหนก็ถ่ายรูปเก็บเอาไว้ด้วย...
|