[ป้านุช]

ตั้งใจ

ที่เขาบอกว่า "ตั้งใจ"นะ เราจะต้องเอาใจไปหยุดตรงนั้นทีเดียวถึงจะถูกเป้าหมายใจดำ เขาบอกว่าตั้งใจ

เวลานี้เอ็งจะทำบุญทำกุศล เราก็ต้องตั้งใจตรงนั้น
บัดนี้เราจะรักษาศีลก็ต้องตั้งใจตรงนั้น
บัดนี้เราจะเจริญภาวนา เราก็ต้องตั้งใจตรงนั้นเหมือนกัน

ต้องเอาใจไปหยุดตรงกลางนั้น เมื่อเอาใจไปหยุดอยู่กลางนั้นได้แล้ว ก็ใช้สัญญาจำให้มั่น
หยุดนิ่ง บังคับให้นิ่งเชียว ถ้าไม่นิ่งก็ต้องใช้บริกรรมภาวนาบังคับไว้ บังคับหนักเข้า หนักเข้า หนักเข้า
พอถูกส่วนเข้า ใจหยุดนิ่ง ใจหยุด พอใจหยุดเท่านั้นแหละถูกตัวสมถะแล้ว

หยุดนั่นแหละเป็นตัวสมถะ หยุดนั่นเองเป็นตัวสำเร็จทั้งทางโลกและทางธรรมสำเร็จหมด

โลกที่จะได้รับความสุข ใจต้องหยุดตามส่วนของโลก
ธรรมที่จะได้รับความสุข ต้องหยุดตามส่วนของธรรม

ท่านได้แนะนำไว้ตามวาระพระบาลีว่า
นตฺถิ สนฺติ ปรํ สุขํ
สุขอื่นนอกจากหยุดจากนิ่งไม่มี

หยุดนั่นเองเป็นตัวสำคัญ เพราะเหตุนั้นต้องทำใจให้หยุด
เมื่อใจของเราหยุดแล้ว เราก็ต้องหยุดในหยุด หยุดในหยุด
ไม่มีถอยหลังกลับ หยุดในหยุด หยุดในหยุด หยุดในหยุด อยู่นั่นเอง


พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
จากพระธรรมเทศนาเรื่อง หลักการเจริญภาวนาสมถวิปัสสนากัมมัฏฐาน