[เถรี]

ถาม : การรับมือกับอากาศร้อน ?
ตอบ : กินของเย็น คนจีนเขามีน้ำจับเลี้ยง หรือถ้าไม่กลัวไข้จับก็กินแตงโมสักชิ้นใหญ่ ๆ คราวนี้เดินตากแดดยิ้มได้เลย เพราะข้างในร่างกายเย็นแล้วนี่ ไม่เดือดร้อนแล้ว ลองดูได้

ถาม : หากเราไม่สนใจในร่างกาย จะระงับเวทนาได้หรือไม่ ?
ตอบ : ระงับไม่ได้ แต่ทำไม่รู้ไม่ชี้ได้ ร่างกายก็คงเจออาการปกติแต่ทำไม่รับรู้มัน ร้อนก็ทำเป็นไม่ร้อน หนาวก็ทำเป็นไม่หนาว อย่าถามว่าทำได้หรือเปล่า...อาตมาเคยทำให้ทิดตู่ดูตอนสมัยเป็นเณร อาตมาโดนบุ้งคันซะจนตัวเป็นคางคกเลย เขาสงสัยว่าทำไมอาตมาไม่เกา อาตมาก็บอกว่าอย่าไปสนใจมันสิ ทำไม่รู้ไม่ชี้ก็หมดเรื่อง

ตอนนั้นบุ้งขึ้นไปกินต้นประดู่ส้ม หรือที่บางคนเรียกว่าประดู่เลือด แล้วทิ้งขนไว้เต็มเลย เวลาลมพัดมาถูกก็คัน เราอยู่กับมันมาหลายปีไม่มีปัญหา ปรากฏว่าครั้งนั้นคุณจิรา ลิ่วเฉลิมวงศ์ ไปอยู่ปฏิบัติธรรม ถ้ารู้สึกนามสกุลคุ้น ๆ เขาบอกว่าญาติ ๆ กันนั้นแหละ ปรากฏว่าคุณจิราแกเป็นภูมิแพ้อยู่ พอไปโดนขนบุ้งเข้าแกบวมแบบหายใจไม่ออก จะตายเอา

เราก็ว่าถึงเวลาจัดการแล้ว ซึ่งไม่มีใครกล้าก็ต้องปีนขึ้นไปตัดเอง คราวนี้บุ้งทั้งดง เราโดนตั้งแต่หัวถึงเท้า ตัดเสร็จลงมานี่เห่อไปทั้งตัว หนังเป็นตุ่มซ้อนตุ่มหนาไปทั้งตัว หัวหูปิดหมด ตอนนั้นทิดตู่เป็นเณรเขาก็สงสัย “หลวงพี่ครับ ทำไมไม่เกา ?” “ถ้าเกาก็ตายสิ ก็ต้องทำไม่รู้ไม่ชี้ไป”