[เถรี]

พอไปถึงวัดก็ทำหน้าที่การงานอะไรต่าง ๆ ตามปกติ เจอเจ๊บ๊วยเจ้าของร้านมะม่วงดองหน้าวัด กับลุงอุ่น สองตายายก็ถามว่า “วัดยังไม่มีงานนี่ มาทำอะไรตอนนี้ ?” บอกไปว่ามาบวชครับ หลวงพ่อท่านให้บวชผมก็โดดขึ้นรถมาไม่มีอะไรติดตัวมาเลย เจ๊บ๊วยกับลุงอุ่นก็เลยไปซื้อชุดขาวให้ แล้วก็ควักเงินให้ไว้ ๓๐๐ บาท บอกว่าให้เก็บเอาไว้ใช้ บางทีเราก็ต้องคิดว่า คนเราเกิดมามีบุญรักษาและมีกรรมรักษา ไม่มีอะไรที่เราต้องกลัว ถ้าคุณคิดว่าคุณทำบุญไว้ดี ไปไหนก็ต้องมีคนสงเคราะห์

ปรากฏว่าผมไปเป็นคนแรก เพราะหลวงพ่อท่านต้องการพระ ๓ รูป แต่พอหลวงพ่อท่านกลับจากบ้านสายลม รายชื่อเพิ่มมาเป็น ๓๖ รูป สรุปว่าที่หลวงพ่อต้องการบวชพระ ๓ รูปกลายเป็น ๓๖ รูป บวชกันวันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๒๙

ท่านตั้งฉายาให้ ท่านบอกว่า “ฉายานี้พระท่านประทานให้ เป็นฉายาที่ตรงกับทุกคน ถ้าหากว่าสึกหาลาเพศไป เมื่อบวชใหม่ก็ให้ใช้ฉายานี้” แล้วท่านก็แปลให้ฟังทีละคน ๆ มาถึงผมท่านตั้งฉายาว่า “สุธมฺมปญฺโญ” ท่านแปลว่า มีปัญญาในการปฏิบัติธรรมดีมาก แรก ๆ ผมได้ยินผมก็นั่งงง ดีตรงไหนวะ ? ผมยังรู้สึกว่าตัวเองไม่เป็นโล้เป็นพายอะไรเลย แต่หลังจากที่อยู่มานาน ๆ เข้าลูกศิษย์ลูกหามากขึ้น ๆ แต่ละคนล้วนแล้วแต่เอาปัญหาอย่างโน้นอย่างนี้มาถาม ผมถึงได้เข้าใจว่าทำไมท่านถึงได้ตั้งฉายาผมว่า สุธมฺมปญฺโญ แล้วบอกว่ามีปัญญาในการปฏิบัติธรรมดีมาก ก็เพราะว่าปัญหาที่ท่านทั้งหลายถามนั้น ผมไม่เคยถามเลย ผมใช้วิธีปฏิบัติเอา เมื่อปฏิบัติไปถึงจะได้คำตอบเอง ไม่ต้องเสียเวลาไปถาม