[เถรี]

"ตอนช่วงนั้นหลวงปู่เดิมอายุ ๙๐ ปีแล้ว ไม่สามารถที่จะนั่งพระอุปัชฌาย์ได้นาน ๆ ก็เลยให้หลวงปู่สายไปบวชกับท่านอาจารย์วัน ที่วัดเขาทอง หลังนั้นก็มาอยู่กับหลวงปู่น้อยที่วัดหนองโพธิ์ หลวงปู่เดิมท่านก็ไป ๆ มา ๆ เพราะว่าช่วยสร้างอุโบสถให้ที่โน่นที่นี่

ดังนั้น...ในส่วนที่อาตมากล่าวถึงก็คือ ในโลกนี้ไม่มีอะไรบังเอิญ ทุกอย่างเป็นไปตามวาระบุญวาระกรรมที่เราได้สร้างเอาไว้ ถึงวาระสิ่งที่เราต้องรับ บางทีก็มาถึงโดยที่นึกไม่ถึงเหมือนกัน เพราะว่าครูบาอาจารย์สมัยก่อนส่วนใหญ่แล้วท่านถึงกันหมด ใครมีวิชาการอะไรดีก็มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน โดยเฉพาะถ้าลูกศิษย์ศึกษาของตนเองหมดแล้ว ก็มักจะบอกว่าให้ไปศึกษาจากครูบาอาจารย์ท่านโน้นท่านนี้ ท่านมีปฏิปทาหรือมีความรู้อย่างนั้น ๆ

เราจะเห็นว่าครูบาอาจารย์สมัยก่อนไม่หวงลูกศิษย์ แม้แต่อาตมาปัจจุบันนี้ก็ไม่หวงลูกศิษย์ เห็นว่าพระรูปไหนมีปฏิปทาที่ดีงามเหมาะสม ลูกศิษย์ลูกหาจะไปก็สนับสนุน บางทีอาตมาก็ไปเองด้วย ในเมื่อเป็นอย่างนี้ญาติโยมก็อาจจะสงสัย เพราะเห็นว่าบางวัดถ้าหากว่าไปวัดนั้นแล้ว ถึงเวลาแล้วไปทำบุญวัดอื่นมักมีรายการด่ากันด้วย"