[ลัก...ยิ้ม]

อย่างไรจึงเรียกว่า คิดถูกดับทุกข์ได้

เมื่อเจ็บป่วย เปรียบเทียบจิตเป็นเสมือนพ่อแม่ กายเป็นลูก สมมติว่าลูก ๆ ของเราขี้เกียจ ชอบดูโทรทัศน์ เล่นอินเตอร์เน็ต ไม่ชอบอ่านหนังสือเรียน ลูกของเราอาจประพฤติไม่ค่อยดี ถ้าพ่อแม่พูดพร่ำบ่นอยู่สม่ำเสมอว่า ลูกฉันไม่ดี ทำสิ่งนั้น สิ่งนี้ไม่ดี ถึงแม้ว่าลูกเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ก็ตาม คำพูดในแง่ลบของพ่อแม่ จะไม่ช่วยให้ลูกดีขึ้นได้ กลับทำให้ลูกรู้สึกเสียใจ ต่อต้าน และอาจประพฤติตัวแย่ลง ผู้รู้แนะนำว่า การสอนลูกให้พยายามพูดในแง่บวก แสดงออกทางกาย วาจา ใจ ในทางที่ดี หากเทียบเป็นสัดส่วน ให้พูดในแง่ดี ชื่นชม ๙ ส่วน พูดตำหนิเพียง ๑ ส่วนเท่านั้น ลูกจึงจะรับได้และได้ผลดีมากกว่า

ร่างกายของเราก็เหมือนกันกับลูก ถึงแม้เราสุขภาพไม่ดี กำลังป่วยอยู่จริง ๆ ก็ตาม เช่น สมมติว่าเป็นโรคหัวใจ แล้วเราก็คิดกังวลอยู่ตลอดว่าสุขภาพกายไม่ดี หัวใจไม่ดี เมื่อจิตคิดวนเวียนอยู่อย่างนี้ ก็เหมือนดึงดูดให้สิ่งที่เราคิดนี้เกิดขึ้น ความคิดในแง่ลบของเราจึงมีอิทธิพลทำให้สุขภาพกายแย่ลงจริง ๆ

ในทางตรงข้ามกัน การคิดดี คิดถูก คิดสร้างสรรค์คือ จินตนาการว่าหายแล้ว แม้ความเป็นจริงเราก็รู้อยู่ว่าเป็นโรคหัวใจ แต่ให้จินตนาการว่าเราหายป่วย ส่งจิตเพ่งไปที่หัวใจ หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ สบาย ๆ ส่งกระแสความรู้สึกที่ดี แผ่เมตตาไปที่ “หัวใจ” ทำอย่างนี้บ่อย ๆ ทุก ๆ วัน ในส่วนของการรักษาทางกาย ก็ต้องกินยา ปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ตามปกติ ปฏิบัติตามนี้แล้วสุขภาพจิตก็จะดีขึ้น มีกำลังใจ โอกาสที่สุขภาพกายจะดีขึ้นก็มีมาก