[เถรี]

ถาม : การที่ภิกษุใช้ผ้าขนหนูนุ่งแทนผ้าอาบหรือสบงตอนอาบน้ำเสร็จ ผ้าขนหนูที่ภิกษุใช้นุ่งแทนผ้าอาบหรือสบงตอนอาบน้ำเสร็จนั้นจะอธิษฐานเป็นบริขารได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : อธิษฐานเป็นบริขารโจล โจละ แปลว่าบริขารที่เกินมา ถ้าจะใช้จำเป็นต้องอธิษฐานก่อน แต่อาตมาไม่เห็นประโยชน์ ถ้านุ่งผ้าขนหนูอาบน้ำนี่หนักบรรลัย ผ้าอาบสบายกว่าตั้งเยอะ ใช้ อิมัง ปะริกขาระโจลัง อะธิฏฐามิ ก็จบแล้ว

ถาม : ภิกษุไม่ได้อธิษฐานผ้าขนหนูที่ใช้นุ่งแทนผ้าอาบหรือสบงเป็นบริขาร ภิกษุอยู่ปราศจากผ้า ๓ ผืนเพียงระยะชั่วคราว ต้องอาบัติอะไรครับ ?
ตอบ : อาบัติปาจิตตีย์ แต่ถ้าปราศจากผ้า ๓ ผืนจนได้อรุณ ต้องนิสสัคคิย์ปาจิตตีย์ ต้องสละของทิ้งก่อนแล้วค่อยแสดงคืนอาบัติได้ เขาบอกว่าชั่วคราวนี่ ในเมื่อชั่วคราวอาจจะไม่ทันสว่างก็ได้ รีบนุ่งคืนไป แต่ถ้าได้อรุณแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคีย์ปาจิตตีย์ ต้องสละของทิ้งก่อนแล้วค่อยแสดงคืน โทษฐานที่ไม่ดูแลรักษาบริขาร

ถาม : ทำไมพระต้องรักษาผ้าไว้ถึงเช้า ?
ตอบ : จริง ๆ แล้วต้องรักษาตลอดชีวิต ไม่ใช่รักษาแค่เช้า เพียงแต่ช่วงก่อนสว่างจะเป็นช่วงที่เผลอหลับง่ายที่สุด สมัยก่อนเขาจะขโมยกันตอนนั้น หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเล่าให้ฟังว่า อยู่วัดประยูรฯ ตากผ้าแล้วหันหลังให้เท่านั้นเขากระตุกผ้าไปเลย เพราะช่วงสงครามโลกผ้าหายาก

หลวงพ่อบอกว่า มีอยู่วันหนึ่งไปเทศน์ ดีใจมากเพราะเขาถวายผ้าไตรใหม่เอี่ยมเลย โดยธรรมเนียมก็คือ ถ้าเขาถวายผ้าใหม่มา ต้องห่มผ้าใหม่ขึ้นเทศน์ เพื่อให้อานิสงส์แก่เจ้าของ ท่านบอกว่าห่มเสร็จสรรพ ขึ้นธรรมาสน์เพิ่งจะคุกเข่าลง พอย่อตัวลงเสียงดังแควก..! ตูดขาดยาวเป็นคืบเลย เขาไปเอาผ้าเก่ามาซัก เย็บย้อมเสียใหม่เอี่ยมเลย แต่จริง ๆ เป็นผ้าที่เก่าจนหมดสภาพแล้วเหมือนกัน