[เถรี]

เขาบอกว่ารู้หนึ่งโปร่งร้อย ก็คือเป็นเสียทุกงานเลย มีผีฝรั่งกลายเป็นเทวดาได้ ถามว่าทำไม ? เขาบอกว่าตั้งใจสร้างผลงานศิลปะ ทรงสมาธิได้ไม่รู้ตัว ก็เลยกลายเป็นเทวดาไป

เดี๋ยวปีนี้จะไปคุยกับผีต่างประเทศอีก พวกนี้เวลาเห็นพระไทยเขาชอบ วิ่งเข้าหาเลย เพราะว่าอย่างไรก็ได้บุญแน่ ตอนแรกก็ไม่เข้าใจว่าเขารู้ได้อย่างไรว่าเรามีบุญ ปรากฏว่าพวกผี เขาเหมือนอย่างกับอยู่ในความมืดมิด ไม่มีกำลังบุญที่จะส่องทาง พอคนที่มีบุญมา บุญมากบุญน้อย ก็จะเป็นความสว่างมากน้อย ตามกำลังบุญของตัว

เพราะฉะนั้น..พวกนี้เหมือนอยู่ในที่มืด พอเห็นแสงสว่าง รู้ว่าตรงนี้ใช่แน่ ก็วิ่งเข้าหาเลย แต่ว่าน้อยรายที่เขาสามารถติดต่อได้ สามารถที่จะขอส่วนบุญส่วนกุศลได้ ก็เลยกลายเป็นว่าถ้าขอใครได้ก็กวนอย่าบอกใครเลย บางคนไปต่างประเทศบอกว่านอนไม่หลับ หารู้ไม่ว่าผีมาขอส่วนกุศลเป็นพัน ๆ เลย ในเมื่อเขาไม่ได้ เขาก็ไม่เลิก สรุปว่าไม่รู้เรื่องว่าทำไมนอนไม่หลับ นี่ถ้าไม่ได้คุยกับผีก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นอย่างนี้

โดยเฉพาะไปอินโดนีเซีย ประเทศอิสลาม ผีมาทีหนึ่งเจ็ดแปดพัน ถามว่าพวกแกตายทำไมไม่ลงนรก ? เขาบอกว่าเขาตายก่อนหมดอายุ เออ...รอดไป แล้วมาหาทำไม คนละศาสนากัน ? เขาบอก ตอนเป็นคนโง่พอแล้ว ตอนเป็นผีนี่รู้แล้วว่าอะไรดีอะไรชั่ว ก็ยังดีที่ฉลาดทัน ก็เลยอุทิศส่วนกุศลให้เขาไป เพราะถ้าไม่ให้เขาก็กวนทั้งคืน ไม่ต้องนอนกันพอดี

ล่าสุดไปที่ประเทศญี่ปุ่น ไปได้องครักษ์คอยเฝ้าให้ ประเทศญี่ปุ่นต้องบอกว่าน่าสงสารหรือเราน่าสงสาร เตียงก็สั้น ๆ ผ้าห่มก็สั้น ๆ นอนไปนี่ตีนโผล่ แล้วอากาศ ๕ องศา หนาวอย่าบอกใครเลย นอนไม่หลับ ท้ายสุดก็เลยต้องโวยกับพ่อองครักษ์ ขอให้เขาช่วยให้หายหนาวถึงนอนได้