[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อวานซืนอาตมาไปเดินขึ้นเขาพุทธเจติยคีรีในวัดท่าขนุน ขำ "น้องกินจัง" ที่ตามไปด้วย ปกติหมาขึ้นเขาไม่เคยเหนื่อย แต่น้องกินจังหอบแฮ่ก ๆ เพราะว่าอ้วนมาก ไปไหนก็จะตาม ขึ้นเขาก็ตามไปหอบอยู่ข้างบน ท้ายสุดก็เลยต้องไปลาน้ำที่เขาถวายหลวงพ่อองค์ใหญ่ข้างบน มาเทให้กินไปขวดหนึ่ง

ระยะนี้อาตมาปีนขึ้นปีนลงดูเขาทำเมรุกับหุ้มทองพระเจดีย์ เคยขึ้นที่สูงบ่อย ๆ ก็ไม่กลัว ถ้าคนที่ไม่เคยมองลงมานี่จะรู้สึกหวิวเลย อีกไม่เกิน ๖ เดือนพระเจดีย์วัดท่าขนุนจะหุ้มทองเหลืองอร่าม ช่างชุดนี้ทำงานเร็วจริง ๆ ตอนนี้ช่วงบนลงมาถึงคอระฆังนี่หุ้มหมดแล้ว พอหุ้มองค์ระฆังเสร็จก็เหลือแต่ข้างล่างที่เป็นของง่าย เพราะว่าเป็นเหลี่ยม ๆ ตรงข้างบนที่เป็นโค้ง ๆ เขากำลังไล่ทำลงมาจวนจะหมดแล้ว

ถามเขาว่าทำไมไม่ทำข้างล่างก่อน ? เขาบอกว่าที่ต้องทำข้างบนก่อนเพื่อให้คนปิดทองเขาปิดไล่ตามมา แล้วก็ถอดนั่งร้านลงมาด้วย แสดงว่าเขาชำนาญงานกันจริง ๆ อาตมามักง่ายอยากเห็นงานเยอะ ๆ จะให้ทำข้างล่างก่อน เขาไปทำที่ยากก่อน ที่เหลือก็ง่ายแล้ว"

ถาม : ทองที่ปิดเป็นทองอะไรคะ ?
ตอบ : ทองคำเปลว ๑๐๐ % นี่แหละ แต่เขายืนยันว่าอยู่ได้ ๓๐-๔๐ ปี แต่ที่อาตมาเห็นที่พม่า ๒-๓ ปีเขาก็เปลี่ยนที เพราะว่าคนพม่าเขามีศรัทธามาก อยากทำบุญปิดทองพระเจดีย์ เขาก็ช่วยกันทำบ่อย ๆ ได้