[เถรี]

วัยนี้ ยังเป็นวัยแห่งการเรียนรู้ เพื่อสะสมไว้ทำให้ความฝันเป็นจริงในอนาคต เวลานี้จึงเป็นทั้งวิกฤติและโอกาส ในขณะที่เพื่อน ๆ มีแฟนกันเราอาศัยช่วงนี้มุ่งเรียนมุ่งศึกษา เราจะสามารถแซงหน้าเพื่อน ๆ วัยเดียวกันได้ไม่ยาก ถ้าผลการเรียนเราดี นั่นหมายถึงการว่าเราก็จะมีโอกาสเลือกงานที่ดีมีรายได้ดีกว่าเพื่อน ๆ ในหลายมหาวิทยาลัยจะมีบริษัทเขามาจองตัวไว้เลย ว่าเขาต้องการเด็กที่ได้ที่หนึ่งที่สอง หรือบางที่เขาก็ดูเกรดว่าต้องไม่ต่ำกว่าเท่านั้นเท่านี้ด้วย

หลวงพ่อเองตั้งแต่เรียนมาเด็กยันแก่ ได้ที่หนึ่งมาตลอด มันเป็นของไม่ยาก สำคัญที่เราต้องแบ่งเวลาเป็น หลวงพ่อตื่นตีสองตีสามมาตั้งแต่เด็ก ตื่นมาก็เอาตำรับตำรามาดูมาอ่าน กินข้าวเช้าเสร็จก็จะงีบสักชั่วโมง แล้วไปเรียน อย่างตอนนี้มีเรียนแต่ตอนบ่าย ตอนเช้าก็กลายเป็นเอาตำรามาดูอีกรอบ ฉันเพลเสร็จก็งีบอีกชั่วโมง แล้วไปเรียน กว่าจะเข้าเรียนหลวงพ่อก็ดูหนังสือทบทวนของเก่าเตรียมดูของใหม่ไปตั้งสองรอบแล้ว แล้วเพื่อนที่ไหนมันจะตามทัน

จะเห็นว่าการแบ่งเวลานี่สำคัญ เราต้องจัดแบ่งเวลาสำหรับการเรียนและการทบทวนให้เพียงพอ และต้องมีวินัยปฏิบัติได้ตามนั้น การซักถามครูบาอาจารย์ก็เป็นสิ่งจำเป็น มีปัญหาต้องรีบถามเขา ครูทุกคนเขาชอบให้เราถามเขานะ มันเป็นการแสดงความกระตือรือร้นสนใจในสิ่งที่เขาสอน ฉะนั้นมีปัญหาอะไรให้พยายามถามครู

ก็ต้องถามตัวเองว่า เราจะทำตัวอย่างไรดีในช่วงเวลานี้ ถ้าเรามุ่งจะทำให้ความฝันเป็นจริงมีอนาคตที่สวยงาม เราก็ต้องพยายามยับยั้งชั่งใจไม่ปล่อยตัวไปกับเรื่อง เพศ แล้วสเปคของเพศตรงข้ามนี่มันจะเปลี่ยนไปเรื่อยตามอายุและประสบการณ์..ทุกคนเป็นแบบนี้ คงเพราะเหตุนี้..ตั้งแต่หลวงพ่อเกิดมาจนอายุ ๕๐ ปีนี่..ไม่เคยเห็นคู่ไหนที่เป็นแฟนกันตอนเรียนแล้วลงเอยด้วยการแต่งงานเลยสักคู่เดียว..ขอยืนยัน

พระอาจารย์ยังบอกด้วยว่า การจะคุยกับเด็กได้ ที่สำคัญที่สุด เราต้องทำให้เขารู้สึกว่าเราเป็นพวกเดียวกับเขา (สักแต่ว่าดุลูกนี่คงไม่ใช่) ทำให้เขาเชื่อใจ กล้าที่จะปรึกษาเราได้ทุกเรื่อง ประเภทลูกมีปัญหาแล้วไม่กล้าพูดกับพ่อแม่นี่..ก็จะไปให้เพื่อนช่วยแก้ปัญหาแทน..ก็ไปกันใหญ่


คัดลอกจากเว็บกระโถนข้างธรรมาสน์