[เถรี]

การปฏิบัติธรรมช่วงสงกรานต์ของพวกเรา ต้องมีความอดทนอดกลั้นมากกว่าปกติ

อันดับแรกก็คือ พวกเราอยากไปเที่ยวเหมือนกัน ใครว่าไม่อยาก เพียงแต่ว่าคนอื่นเขามองแล้วว่าเราเป็นคนดี ก็ต้องหน้าด้าน ๆ ทำดีต่อไป

ข้อต่อไปคือ อากาศร้อน ต้องใช้ความอดทนมากกว่าปกติ เพราะฉะนั้น..อย่าเปิดพัดลมส่องใส่ตัวเองคนเดียว แบ่ง ๆ คนอื่นเขาบ้าง

ข้อต่อไปก็คือ ในช่วงของการปฏิบัติธรรม เมื่ออากาศร้อนก็หงุดหงิด กระทบกระทั่งกันง่าย ต้องระมัดระวังรักษาใจให้ดี ฟังดูแล้วไม่น่าจะเกี่ยวกัน แต่เกี่ยวกัน

เรื่องของดินฟ้าอากาศสำหรับบุคคลที่กำลังใจมั่นคงแล้ว ไม่มีปัญหาเลย ถ้าท่านที่ยังไม่มั่นคงผลกระทบก็เต็ม ๆ เหมือนกัน เพราะว่าเรายังไปยินดียินร้ายอยู่

ถ้ายินดียินร้าย สักแต่ว่ารู้สึกก็ยังไม่กระไรนัก แต่ส่วนใหญ่เรายินดียินร้ายแล้วไปปรุงแต่งมากขึ้น..มากขึ้น ท้ายสุดก็เลยทำให้กิเลสงอกงาม จากที่ไม่พอใจ ก็เริ่มโกรธ จากที่โกรธมากขึ้น..มากขึ้น ก็ระเบิดตูม !

ระเบิดตูมลงไปนึกว่าจบ..ไม่..ไม่จบ กูไม่โกรธนานหรอกแต่กูจำนาน..! อันเดียวกันหรือเปล่า ? ที่ว่าจำนานนั่นน่ะเขาเรียกว่าพยาบาท หนักกว่าโกรธอีก..! เป็นไฟสุมขอน พร้อมที่จะเผาเราอยู่ตลอดเวลา

ดังนั้น..ต้องระมัดระวังให้ดี เมื่อถึงเวลาเราก็รีบโกรธรีบจบ เพราะยังแก้ไม่ได้ ยังโกรธอยู่ ถ้ายังโกรธก็โกรธให้พอ แล้วรีบจบ โกรธวันนี้จบวันนี้ อย่าเหลือให้ถึงพรุ่งนี้ ใครเหลือข้ามคืนถือว่าใช้ไม่ได้..!