[เถรี]

ถาม : ตอนนั้นเป็นอย่างไรคะ ?
ตอบ : ตอนนั้นก็ไม่มีอะไร แค่ทำตามคำสั่งผู้บังคับบัญชา แต่ก็ไม่ได้คิดว่า สิ่งที่ทำไปจะทำให้เขาเสียหน้า แล้วทำให้ถือเป็นข้อผูกโกรธมาตลอด

กรรมนิมิตเวลาเกิดขึ้น จะเหมือนกับเราไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นเลย ความคิดอารมณ์ทุกอย่างคือตอนนั้น ก็เลยทำให้เข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร ได้แต่ทนเอา มานึกดูอย่างเก่งชาตินี้ก็ไม่ถึง ๑๐๐ ปี ตายแล้วไปพระนิพพานได้ก็คุ้มค่าสุด ๆ

ขนาดว่านอนหลับอยู่แท้ ๆ พอเผลอพลิกตัวอัตโนมัติแล้วต้องสะดุ้งตื่น ปล่อยเขาก็ทวงอยู่ระยะหนึ่ง ใช้เขามา ๓๐ กว่าปีแล้ว ถ้าหากว่ายังไม่ดีขึ้นก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร หนี้มีเยอะก็ค่อย ๆ ผ่อนไป