[เถรี]

"เรื่องของกรรมเขาไม่เว้นให้หรอก เผลอเมื่อไรเขาก็เอาคืน ถ้าเคยทำก็ต้องคืนเขาไป สมัยเด็ก ๆ อาตมาชอบตกปลา เป็นนักล่ามือฉมัง ขนาดลุยน้ำลงไปถึงเอวยังตกปลาได้ ปกติพอคนลงน้ำปลาก็จะหนีหมด คราวนี้ชายฝั่งที่ทำเลดี ๆ ผู้ใหญ่เขายึดไปหมด แล้วเราจะทำอย่างไร อยากตกปลาก็ต้องลุยลงไปกลางนาเลย น้ำแค่เอวก็ยังอุตส่าห์มีปลามากินเบ็ดอีก ตอนนี้ก็เลยต้องไปให้เขาผ่าเหงือกเสียบ้าง จะได้รู้ว่าปลาเจ็บอย่างไร

เรื่องของความเจ็บปวดทรมาน ถ้าไม่ได้ระดับที่เขาต้องการเขาก็ไม่เลิก อาตมาก็เลยต้องทนอยู่ ๓ - ๔ วันกว่าจะได้ไปหาหมอ

ต้องยอมรับว่าตักบาตรเทโวฯ ปีนี้ กว่าจะเดินถึงยอดเขานี่เหนื่อย เพราะสภาพร่างกายไม่อำนวย พระเขาเห็นพระอาจารย์เดินรวดเดียวถึงยอดเขาได้ก็ยิ้ม ไม่รู้หรอกว่าตอนนำทำวัตรข้างบนอาตมาหายใจไม่ทันแล้ว อาศัยเชิงดีต่างหาก ถึงเวลาเปลี่ยนลมหายใจนี่เขาไม่รู้ ถ้าสวดลากเสียงยาวแสดงว่าตั้งใจจะเปลี่ยนลมหายใจ พอลากเสียงกังวานยังไม่ทันจะขาด ก็ได้จังหวะเปลี่ยนลมหายใจแล้วสวดต่อได้"