[ลัก...ยิ้ม]

๒๐. “ท่านฤๅษี ท่านไม่มีนโยบายกั้นน้ำ ท่านได้แต่ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติ และจุดไหนอันพึงมีของจะเสียหาย ท่านก็ให้ขนของนั้น ๆ ขึ้นมา ก่อนน้ำจะท่วมถึง เป็นการกันไว้ดีกว่าแก้ ท่านรู้ดีว่าเป็นกฎของกรรมที่หลีกหนีไม่พ้น มองเห็นเป็นของธรรมดา จิตไม่หวั่นไหวหรือทุกข์ไปกับกฎของธรรมดา การป้องกันไม่ให้น้ำท่วมจริง ๆ จักต้องใช้งบประมาณจำนวนมาก หากจักทำกันแบบเฉพาะหน้า ก็เหมือนกับการเอาทรัพย์มาละลายแม่น้ำ พวกเจ้าอย่าทำบุญตามใจอยากมากเกินไป จักเบียดเบียนตนเองในภายหลัง ศรัทธาเกินพอดี ก็ทำให้เบียดเบียนตนเองได้ การปฏิบัติธรรมทั้งหมด มุ่งการทำให้หมดทุกข์เป็นสำคัญ จึงจักเป็นการเจริญพระกรรมฐานอย่างแท้จริง”

๒๑. “น้ำท่วมวัดครั้งนี้ มีผลทำให้ต้นโพธิ์และต้นไทรใหญ่หลายต้นล้ม เช่น ที่ตึกอำนวยการข้างพระจุฬามณี อีกต้นหนึ่งที่อยู่ระหว่างศาลา ๓ ไร่ และ ๔ ไร่ และอีกต้นพร้อมกับต้นไทรหน้ามณฑปแก้วสมเด็จองค์ปัจจุบัน ทุกต้นล้มแบบถอนรากถอนโคน ทุก ๆ ต้นล้วนมีเทวดาอยู่จำนวนมาก ท่านรองเจ้าอาวาสต้องตั้งศาลให้ทุก ๆ จุดที่ต้นไม้ล้ม เพราะในช่วงนั้นเจ้าอาวาสเข้ากรุงเทพฯ มาที่ซอยสายลมตามปกติตอนต้นเดือน ทรงตรัสว่าทำให้ท่านดี ๆ แล้ววัดจักรุ่งเรืองได้อีกวาระหนึ่งหลังน้ำท่วมแล้ว”


ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๘
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน

ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่ www.tangnipparn.com